لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 481

یکفّن فیه المیّت.)

و در موثق کالصحیح به اسانید کثیره منقولست از حسین که گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که آیا مرد احرام می تواند گرفت در جامه سیاه حضرت فرمودند که مرد در جامه سیاه احرام نگیرد و میت را در جامه سیاه کفن نکنند و مشهور کراهت است و احوط ترک است چون نهی اخبار محتمل الامرین است

و حدیث معارضی نیست که به سبب آن حمل کنیم این حدیث را بر کراهت مگر عمومات مثل حدیث حماد و تخصیص عام شایع است و محتمل است که مراد حرمت باشد اگر چه جزم به حرمت نداریم جزم به کراهت نیز نداریم و اللَّه تعالی یعلم.

[احرام در لباس حریر]

(و روی عن حنّان بن سدیر قالت کنت جالسا عند ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه فساله رجل أ یحرم فی ثوب فیه حریر قال فدعا بإزار له فرقبی فقال انا احرم فی هذا و فیه حریر.)

و در موثق کالصحیح منقولست از حنان که گفت نزد حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه نشسته بودم شخصی از آن حضرت سؤال کردم که آیا جایز است که جامه احرامی ابریشم داشته باشد حنان گفت که حضرت طلب فرمودند لنگی فرقبی را و فرمودند که من این لنگ را در حال احرام می بندم و ابریشم دارد.

و در نهایه ابن اثیر مذکور است که اولش فاء مضموم است و ثانی قاف مضموم است و آن جامه کتانی است سفید که در مصر می بافند، و بعضی به دو قاف روایت کرده اند که منسوبست بشهر قرقوب که از نواحی واسط بوده است و خراج آن مثل خراج اصفهان دوازده هزار هزار مثقال طلا بوده است که بحساب حال هزار هزار تومان و ششصد هزار تومان بوده است چنانکه