لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 491

و در صحیح از حلبی منقولست که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه محرم مضطر شود و جامه دیگر نداشته باشد غیر از قبا آن را مقلوب می کند می پوشد و دستها را در دستهای قبا داخل نمی کند و ظاهر این اخبار آنست که پشت را رو می کند و صریح نیز گذشت و اولی آنست که پائین را نیز بالا کند.

چنانکه منقول است در حسن کالصحیح که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر که محرم شود و مضطر شود به پوشیدن جامه از جهه سرما یا گرما و بغیر از قبا نداشته باشد آن قبا را بگرداند و بالای آن را پایین کند یعنی هر دو نکس را بفعل آورد علی الظاهر.

[احرام در لباس دگمه دار]

(و روی معاویه بن عمّار عن ابی عبد

اللَّه صلوات اللَّه علیه قال لا تلبس ثوبا له ازرار و أنت محرم الّا ان تنکّسه و لا ثوبا تدرّعه و لا سراویلا الا ان لا یکون لک ازار و لا خفّین الّا ان لا یکون لک نعل.)

و در بعضی از نسخ نعلان است و به اسانید صحیحه منقول است که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که مپوش جامه را که تکمه و بند داشته باشد در حالت احرام مگر آن که بر عکس به پوشی آن را و مپوش جامه را که مانند پیراهن اعضا را فرو گیرد و داخل است در این کپنک هر چند مخیط نیست، و مپوش زیر جامه را مگر آن که لنگ نداشته باشی و مپوش موزه ها را مگر آن که نعلین نداشته باشی.

و در موثق از حمران منقول است که حضرت امام محمد باقر صلوات علیه فرمودند که محرم زیر جامه می تواند پوشید هر گاه لنگ نداشته باشی و موزه می تواند پوشید هر گاه نعل نداشته باشد و ظاهر اخبار متواتره آنست که