- [کتاب الحج ] 1
- [مقدمه مصنف ] 1
- باب علل الحج 1
- جلدهفتم 1
- [کعبه و شکل آن ] 6
- [وجه نام گذاری بیت الحرام ] 8
- [بیت العتیق ] 9
- [وجه بوسیدن حجر و وضع آن در رکن ] 10
- [حجر از بهشت آمده ] 12
- [مقدار حرم ] 13
- [استلام حجر] 13
- [وجه تسمیه حطیم ] 14
- [رکن یمانی ] 16
- [بلندی کعبه ] 18
- [طواف خارج حجر] 19
- [نامگذاری به بکه ] 21
- [هدیه برای کعبه ] 22
- [تجدید بنای کعبه بدست قریش ] 23
- [اولین کسی که برای خانه های مکه در گذاشت ] 24
- [مکروه است اقامت دایمی در مکه ] 25
- [شیرینی آب زمزم ] 26
- [چرا کوه صفا را صفا نامیدند] 27
- [تلبیه ] 28
- [کعبه قبله مسجد است ] 28
- [وجه احرام ] 28
- [سعی صفا و مروه ] 30
- [یوم الترویه ] 32
- [روز عرفه ] 32
- [مشعر] 33
- [مزدلفه ] 34
- [منی ] 35
- [وقوف به مشعر] 36
- [مسجد خیف ] 36
- [چهار ماه برای حاجی گناه نوشته نمی شود] 39
- [تعظیم کعبه ] 41
- [حج اکبر] 42
- [تکبیر در منی ] 43
- [تعداد حج برای هر نفر] 45
- [نامگذاری ابطح ] 46
- [آب دادن به حجاج ] 46
- [احرام از مسجد شجره ] 47
- [رمی جمار] 48
- [سبب آویختن در کردن شتر و گاو و گوسفند] 48
- [قربانی کردن ] 49
- [حضرت امیر المؤمنین شبی به روز نیاوردند در مکه بعد از آن که هجرت نمودند] 52
- [بروید بحج بیت اللَّه ] 53
- [هر که کجاوه نگاه دارد بقصد رفتن بحج ] 53
- باب فضائل الحج 53
- [تعقیبات رسول اللَّه ] 54
- [قبول قربانی ] 61
- [هفتاد بار لبیک گفتن ] 62
- [دخول حرم ] 63
- [نگاه به کعبه ] 64
- [دخول مسجد] 64
- [نظر به علی ع عبادت است ] 66
- [رجوع بدون گناه از حج ] 67
- [دخول در بیت با امان خدا] 68
- [دخول کعبه ] 70
- [دخول کعبه ] 70
- [ثواب حج ] 71
- [ثواب طواف و نماز و نظر به کعبه ] 73
- [اقامت در مکه ] 80
- [رکن یمانی ] 81
- [بر آوردن حاجت مؤمن ] 81
- [شفاء زمزم ] 84
- [ثواب سعی ] 85
- [ثواب نماز در مسجد] 86
- [نماز در مسجد خیف ] 90
- [وقوف به عرفات ] 91
- [ازدحام مردم و تکبیر گفتن ] 100
- [وقوف به مشعر] 100
- [قربانی ] 101
- [رمی الجمار] 104
- [حلق رأس ] 105
- [هر که حج اسلام را به جا آورد] 110
- [هر شتری که سه سال بر آن حج روند] 111
- [هر کس سه نفر را به حج فرستد] 112
- [هر کس چهار حج به جا آورد] 114
- [هر کس چهار حج به جا آورد] 114
- [هر کس یک سال حج به جا آورد و یک سال نه ] 116
- [هر کس هر سال حج به جا آورد] 117
- [هر کس پیاده حج به جا آورد] 117
- [حج ماشیا بهتر است ] 120
- [حج مقدم است یا جهاد] 121
- [حج پیاده امام حسن ] 121
- [هر کس قصدش رجوع به حج باشد] 126
- [قرض برای حج ] 131
- [حج افضل از نماز و روزه است ] 132
- [حج نفی فقر می کند] 135
- [حج و غفران ذنوب ] 135
- [حج نیابتی ] 135
- [شراکت در حج ] 138
- [صرف پول در حج ] 140
- [صله رحم در حج ] 140
- [حاجی بر سه دسته است ] 146
- [حج جهاد ضعفاست ] 147
- [چهار نفر دعایشان رد نمی شود] 148
- [ختم قران در مکه ] 149
- [ذکر گفتن در مکه ] 150
- [هر که یک سال در مکه معظمه مجاورت کند] 151
- [خواب در مکه ] 152
- [سلام کردن به حاجی ] 154
- [کسی که در راه حج بمیرد] 155
- [ثواب حج بمقدار مشقت حج ] 158
- نکت فی حج الانبیاء و المرسلین صلوات اللَّه علیهم اجمعین 160
- [حج آدم ع ] 160
- [حج نوح ع ] 162
- [حج ابراهیم ] 163
- [حج موسی ع ] 181
- [حج یونس و عیسی ع ] 182
- [حج سلیمان ع ] 184
- [آدم ع بیت اللَّه را بنا کرد] 186
- [حج بدون نیت صادق و نفقه صادق ] 186
- [متعه در حج ] 187
- [حج رسول اللَّه ] 191
- [ابتداء خلقت زمین ] 199
- اشاره 199
- باب ابتداء الکعبه و فضلها و فضل الحرم 199
- [یوم دحو الارض ] 202
- [کعبه بهترین سرزمین پیش خدا] 205
- [تا کعبه هست دین هست ] 207
- [کعبه شکایت کرد در زمان فترت که میانه حضرت عیسی و حضرت محمد که زائران من کم شده اند] 210
- [امام حسین صلوات اللَّه علیه شهید شد و حضرت امام محمد باقر چهار ساله بود] 210
- [سنگی یافتند که در آن نوشته بود منم خداوند صاحب بکّه ] 210
- [بین رکن و مقام بهترین جای زمین ] 212
- [احترام کعبه از ابتدای خلقت ] 213
- [سکینه که حق سبحانه و تعالی در قرآن مجید مکرر فرموده است نسیمی است خوشبو] 215
- [اساس و خانه از طبقه هفتم زمین است ] 215
- [طول کعبه از طرف آسمان و بلندی نه ذرع بود و سقف نداشت ] 216
- [باز سازی کعبه ] 217
- [کسی به کعبه گزند نمی رساند] 221
- [حجاج و خراب کعبه ] 226
- [داستان ابن ابی العوجاء] 227
- [بی احترامی به کعبه ] 235
- [دخول حرم و سلاح ] 240
- [پرده کعبه و وقف ] 241
- [بردن خاک کعبه ] 241
- [کراهه بناء بالاتر از کعبه ] 243
- [شجر حرم ] 244
- [بقاء در مکه ] 244
- [لقطه حرم ] 247
- باب تحریم صید الحرم و حکمه 248
- [هر گاه محرم در حرم کبوتری را بکشد] 248
- [نامگذاری به بکه ] 248
- [کشتن قمری در حرم ] 252
- [اگر تیر را در حل بزند و در حرم بیفتد] 254
- [پرنده ای که از خارج حرم بیاورند] 255
- [کندن پر کبوتر] 255
- [خوردن صید] 256
- [آهوی حرم ] 258
- [خوردن طیر غیر حرم در حرم ] 259
- [ذبح از روی اشتباه ] 260
- [اذیت طیر حرم ] 260
- [اخراج طیر از حرم ] 261
- [کفاره تخم شترمرغ ] 262
- [در مکه فقط مذبوح بخر] 262
- [کفاره قتل طیر] 262
- [کفاره کبوتر] 263
- باب ما یجوز آن یذبح فی الحرم و یخرج به منه 263
- باب ما جاء فی السّفر إلی الحجّ و غیره من الطّاعات 267
- باب الایّام و الاوقات الّتی یستحبّ فیها السّفر و الایّام و الاوقات الّتی یکره فیها السّفر 268
- [زمان مستحب برای سفر] 268
- [زمان مکروه سفر] 272
- باب افتتاح السّفر بالصدقه 277
- باب حمل العصا فی السّفر 279
- باب ما یستحبّ للمسافر من الصّلاه اذا اراد الخروج 281
- باب ما یستحبّ للمسافر من الدّعاء عند خروجه من السّفر 282
- باب القول عند الرّکوب 285
- باب ذکر اللَّه عزّ و جلّ و الدّعاء فی المسیر 287
- باب ما یجب علی المسافر فی الطریق من حسن الصّحابه و کظم الغیظ و حسن الخلق و کفّ الاذی و الورع 290
- باب تشییع المسافر و تودیعه و الدّعاء له 293
- باب ما یقوله من خرج وحده فی سفره 300
- باب کراهه الوحده فی السّفر 300
- [اول رفیق بهم رسان و بعد از آن به سفر رو] 302
- باب الرّفقاء فی السّفر و وجوب حقّ بعضهم علی بعض 302
- [مصاحبت با کسی کن که تو مستفید شوی از او] 303
- [مصاحبت کن با کسانی که مثل تو باشند] 304
- [زیاده نشدند قومی بر هفت نفر مگر آن که صدا و فریادشان بسیار می شود] 307
- [میانه روی در خرج کردن ] 308
- باب الحداء و الشّعر فی السّفر 309
- باب حفظ النّفقه فی السّفر 311
- باب اتّخاذ السّفره فی السّفر 312
- باب السّفر الّذی یکره فیه اتّخاذ السّفره 313
- باب الزّاد فی السّفر 314
- [از شرف و بزرگی آدمی است که توشه نیکو بردارد] 314
- [چون حضرت سید الساجدین بسفر می رفتند بهترین توشه ها بر می داشتند] 314
- [توشه سفر آخرت ] 314
- باب حمل الالات و السّلاح فی السّفر 318
- [اسب مبارک است ] 320
- باب الخیل و ارتباطها و اوّل من رکبها 320
- [لجام زدن اسب ] 321
- [اول کسی که اسب سوار شد] 324
- [حق دابه بر صاحبش ] 325
- باب حقّ الدّابّه علی صاحبها 325
- [زمانی که می شود حیوان را زد] 326
- [احترام بهائم در صورت آنهاست ] 330
- [بر یک طرف زین ننشینید] 330
- باب ما لم تبهم عنه البهائم 331
- باب ثواب النّفقه علی الخیل 332
- باب علّه الرّقعتین فی باطن یدی الدّابّه 337
- باب حسن القیام علی الدّواب 338
- باب ما جاء فی الابل 342
- باب ما یجب من العدل علی الجمل و ترک ضربه و اجتناب ظلمه 351
- باب ثواب من اعان مؤمنا مسافرا 355
- باب ما جاء فی رکوب العقب 355
- باب المروّه فی السّفر 356
- باب ارتیاد المنازل و الامکنه الّذی یکره النّزول علیها 360
- باب المشی فی السّفر 363
- باب آداب المسافر 365
- باب دعاء الضّالّ عن الطّریق 370
- باب القول عند نزول المنزل 373
- باب القول عند دخول مدینه او قریه 374
- باب الموت فی الغربه 376
- باب تهنیه القادم من الحج 377
- باب النّوادر 378
- باب ثواب معانقه الحاج 378
- باب توفیر الشّعر للحجّ و العمره 380
- باب مواقیت الاحرام 383
- [بیان مواقیت پنجگانه ] 383
- [میقات را از اهل محل سؤال می کنند] 387
- [بیان حدود عقیق ] 388
- [احرام قبل از میقات ] 390
- [احرام از مسجد شجره ] 393
- [مستحبات احرام ] 394
- باب التّهیّؤ للإحرام 394
- [غسل قبل از میقات ] 397
- [استعمال بوی خوش قبل از احرام ] 399
- [غسل قبل از وقت احرام ] 402
- [خواب قبل از احرام و بعد از غسل ] 404
- [انواع حج ] 406
- باب وجوه الحاج 406
- [اهل مکه تمتع به جا نمی آورند] 407
- [کسی که عمره را به جا آورد و حج را معین نکند] 412
- [حج تمتع افضل است ] 413
- [بیان تمتع ] 416
- باب فرایض الحج 429
- اشاره 430
- باب ما جاء فی من حجّ بمال حرام 430
- باب عقد الاحرام و شرطه و نقضه و الصّلاه له 430
- [احرام بعد از نماز باشد] 431
- [احرام بعد از نماز ظهر سنت است ] 434
- [نیت حج ] 435
- [دعاء بعد از احرام ] 437
- [خوردن صید قبل از لبیک ] 440
- [جماع قبل از لبیک ] 440
- باب الاشعار و التّقلید 443
- [الفاظ تلبیه ] 449
- التلبیه 449
- [بلند کردن صدا در حال تلبیه برای مردان ] 450
- [جواب دادن با لبیک ] 452
- [تلبیه نیاز به وضو ندارد] 452
- [تلبیه شعار محرم است ] 453
- [مقایسه امت پیامبر با امت موسی ] 458
- [بعضی از محرمات احرام ] 464
- باب ما یجب علی المحرم اجتنابه من الرّفث و الفسوق و الجدال فی الحج 464
- [جماع در احرام ] 468
- [نگاه محرم به نامحرم ] 470
- [مس از روی شهوت ] 473
- [اگر کفاره نداشت ] 474
- [احرام در دو ثوب یمنی ] 476
- باب ما یجوز الاحرام فیه و ما لا یجوز 476
- [مفاخره در حج ] 476
- [احرام در لباس نماز] 476
- [احرام در لباس سبز] 477
- [احرام در لباس تنگ ] 478
- [احرام در لباس چرک ] 478
- [احرام در لباس سرخ ] 479
- [احرام در لباس سیاه ] 480
- [احرام در لباس حریر] 481
- [احرام در لباس رنگی ] 482
- [احرام در قبا] 483
- [احرام در لباس زعفرانی ] 483
- [احرام در لباس رنگ شده ] 484
- [احرام در لباس ابریشم ] 485
- [خلوقی که به کعبه معظمه و به قبر حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله می پاشند] 486
- [احرام در طیلسان ] 488
- [احرام در جوراب و کفش ] 489
- [احرام در لباس دگمه دار] 491
- [خوابیدن بر فرش رنگی ] 492
- [احرام در لباس خز] 493
- [احرام با اسلحه ] 493
- [احرام در لباس نجس ] 493
- [لباس اضافی در احرام ] 493
- [پوشاندن صورت برای زنان ] 494
- [زنی که احرام گیرد هر زینتی می تواند کرد غیر گوشواره و گردن بند] 497
- [احرام زن در شلوار] 497
- [عمامه برای زن در احرام ] 501
- [کمربند] 502
- [چیزی که سر را نپوشاند] 502
- باب ما یجوز للمحرم اتیانه و استعماله و ما لا یجوز من جمیع الانواع 504
- [سرمه کشیدن برای محرم ] 504
- [مسواک زدن ] 506
- [نگاه در آینه ] 506
- [حجامت کردن ] 507
- [کندن دندان ] 509
- [خون دمل ] 510
- [حنا گذاشتن ] 512
- [عطر و زعفران ] 513
- [هر که طعامی زعفران دار یا زعفران را عمدا بخورد] 515
- [استظلال ] 522
- [پوشاندن صورت ] 526
- [پوشاندن سر] 528
- [ناخن گرفتن ] 531
- [کندن مو] 533
- [انداختن شپش و مانند آن ] 535
- [شهادت بر نکاح ] 543
- [نگاه به زن ] 547
- [ذبح صید] 548
- [انداختن کنه ] 550
- [اگر از اداء کفاره عاجز شد] 553
- [کفاره قتل شترمرغ ] 553
- باب ما یجب علی المحرم فی انواع ما یصیب من الصّید 553
- [اگر صید را زخمی کند] 556
- [کفاره خرگوش و روباه ] 556
- [کفاره کبوتر] 558
- [کشتن جوجه ] 559
- [کفاره تخم شترمرغ ] 561
- [تعدد قتل صید] 563
- [صید کردن ماهی ] 564
- [قتل ملخ ] 566
- [محرم اگر خارج از حرم صید کند] 568
- [کشتن زنبور] 568
- [کشتن مارمالی ] 568
- [اگر کفاره صید را بدهد گوشت را چه کند] 569
- [حاج فدیه خود را در منی و معتمر در مکه می کشد] 570
- [اگر مضطر به صید شد] 571
- [اگر چند نفر صید کنند] 571
- [صید دریایی ] 576
- باب تقصیر المتمتّع و حلقه و احلاله و من نسی التّقصیر حتی یواقع او یهلّ بالحج 577
- [تقصیر عمره تمتع ] 577
- اشاره 577
- [تقصیر عمره تمتع را فراموش کند] 578
- [شخصی که موی سر را در میان سر گره زده باشد] 579
- [اگر قبل از تقصیر زنش را ببوسد] 579
- [اگر به جای تقصیر حلق کند] 580
- [جماع قبل از تقصیر] 581
- [تقصیر از بعضی از اعضاء] 582
- [اگر در مکه حلق کند] 583
- [اگر قبل از تقصیر وطی کند] 583
- باب المتمتّع یخرج من مکّه و یرجع 584
- [در غسل احرام طهارت شرط نیست ] 588
- باب احرام الحائض و المستحاضه 588
- [حائض طواف و نماز را تأخیر می اندازد] 589
- [اگر در وسط طواف خون ببیند] 597
- باب الوقت الّذی اذا ادرکه الانسان یکون مدرکا للتّمتّع 602
- باب الوقت الّذی متی ادرکه الانسان کان مدرکا للحج 609
- باب تقدیم طواف الحجّ و طواف النّساء قبل السّعی و قبل الخروج إلی منی 611
- باب تاخیر الزّیاره 615
- باب حکم من نسی طواف النّساء 619
- باب انقضاء مشی الماشی 622
- [بنای بر طواف سابق ] 623
- باب حکم من قطع علیه الطّواف بصلوه او غیرها 623
- [قطع بخاطر نماز] 624
- [قطع بخاطر حاجت ] 624
- [قطع برای استراحت ] 625
- [قطع بخاطر نماز مستحبی ] 626
- [قطع برای دخول کعبه ] 627
- [قطع بخاطر نجاست بدن ] 628
- [قطع بخاطر حاجت ] 629
آفتاب متغیر نمی شود، پس شخصی از حضرت پرسید که جامه که می آویزد تا کجا بیاویزد حضرت فرمودند که چشمهای او را به پوشاند گفت عرض کردم که تا دهن برسد فرمودند که
بلی، پس حضرت امام جعفر صلوات اللَّه علیه فرمودند که زن محرمه زرینه آلات نمی پوشد و جامهای رنگین نمی پوشد مگر رنگی که جامه و بدن را رنگین نکند به آن که رنگ پس ندهد.
و در صحیح از عبد الرحمن منقولست که گفت سؤال کردم از حضرت امام موسی کاظم صلوات اللَّه علیه از زنی که زرینه آلات پوشیده باشد و خلخال در پا داشته باشد و دست برنجن در دست داشته باشد و گوشوارهای طلا و نقره در گوش کرده باشد آیا در حال احرام اینها را بحال خود می گذارد و پیش از احرام اینها را می پوشیده باشد در احرام می گذارد بحال خود یا باز می کند حضرت فرمودند که می پوشد و بحال خود می گذارد بی آن که ظاهر سازد به مردان در حال سواری یا پیاده و به این حدیث جمع می شود میان روایات که هر زینتی که عادت داشته است می تواند پوشید بشرط آن که به کسی ننماید.
(و روی الحلبیّ عن أبی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال لا باس ان تحرم المرأه فی الذّهب و الخزّ و لیس یکره الّا الحریر المحض.)
و به اسانید صحیحه معتبره که شش صحیح است و پنج حسن کالصحیح منقولست که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که باکی نیست که زن احرام گیرد یعنی جامه احرامی او طلا باف باشد یا خز باف باشد یا طلا را با خز بافته باشند و مکروه نیست مگر حریز محض، و ظاهر آنست که امتزاج به طلا یا خز جامه را از حریر محض بودن می اندازد.
(و فی روایه حریز قال اذا کان للمرأه حلیّ لم تحدثه للإحرام لم
لوامع
صاحبقرانی، ج 7، ص: 579
تنزع حلیها.)
و به اسانید صحیحه که پنجاه و دو سند است منقولست از حریز که گفت حضرت فرمودند که هر گاه زن را زیوری باشد که در حال احرام نپوشیده باشد بلکه معتاد او بوده است که می پوشیده است در حال احرام آن را از خود باز نمی کند چنانکه گذشت.
[عمامه برای زن در احرام ]
(و روی عن أبی الحسن النّهدیّ قال سئل ابو عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه و انا حاضر عن المرأه تحرم فی العمامه و لها علم قال نعم لا باس.)
و کالصحیح منقولست از ابو الحسن که گفت از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کردند و من حاضر بودم از زنی که احرام گیرد در عمامه که او را علم بوده باشد فرمودند که بلی می تواند گرفت باکی نیست و ظاهرش آنست که زن در جامه رنگین و گلی احرام تواند گرفت و نه مثل مردانست، یا آن که لا باس منافات با کراهت ندارد و عمامه مردان بزرگتر از مقنعه زنان نبوده است غالبا و ظاهر می شود که زنان را می باید که جامه احرامی به پوشند اگر چه پیراهن پوشیده باشد و ظاهرا زیر جامه را عرض لنگ توانند پوشید و اگر دو لنگ ببندند مانند مردان احوط است.
(و ساله سعید الاعرج عن المحرم یعقد ازراره فی عنقه قال لا.)
و منقولست در موثق کالصحیح از سعید که گفت سؤال کردم از محرمی که جایز باشد او را پوشیدن مخیط که قبا به پوشد آیا بند قبا را در گردن می تواند بست فرمودند که نه و در بعضی از نسخ ازاره یعنی لنگی را ردا می کند می تواند بستن در گردن و ظاهرا را
از نساخ زیاد شده باشد و لنگی که بر کمر می بندد آن را می تواند بست اگر چه بعضی گفته اند که ریسمانی بر بالای او پیچید، یا رو پاکی دراز را بر بالای آن پیچید و این حرجی است که