لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 525

است و خواهد آمد إن شاء اللَّه تعالی.

(و روی البزنطی عن علی بن ابی حمزه عن ابی بصیر قال سألته عن المرأه یضرب علیها الظلال و هی محرمه فقال نعم قلت فالرّجل یضرب علیه الظّلال و هو محرم قال نعم اذا کان به شقیقه و یتصدّق بمدّ لکلّ یوم.)

و در موثق کالصحیح منقولست از ابو بصیر که گفت از آن حضرت سؤال کردم از زنی که در کجاوه سر پوشیده باشد در حال احرام جایز است فرمودند که بلی عرض نمودم که آیا مرد در زیر کجاوه سر پوشیده می تواند رفت یا چتر بر سر می تواند زد در حال احرام فرمودند که بلی هر گاه درد نیم سر داشته باشد مریضی باشد که از آفتاب ضرر یابد و از جهه روز مدّی از طعام به سایل می دهد.

(و روی محمّد بن اسماعیل بن بزیع انّه سئل ابو الحسن صلوات اللَّه علیه و انا اسمع عن الظّلّ للمحرم فی اذی من مطر و شمس او قال من علّه فامر بفداء شاه یذبحها بمنی و قال نحن اذا اردنا ظللنا و فدینا.)

و نسخه دیگر هست که

از نساخ سهو شده است در دو جا و این نسخه موافق است با نسخه شیخین رضی اللَّه عنهما و به اسانید صحیحه منقولست از محمد که از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کرد شخصی و من می شنیدم از ظل و در هر دو کتاب عن الظّلال است و افصح است از جهه محرم که چیزی مانند کجاوه بر بالای سرش باشد از جهه آمدن باران یا افتادن آفتاب یا مرض و شک دارد که شمس گفت یا گفت از جهه مرض یا نسخه جمع باشد که مرض را نیز گفت و در کافی و تهذیب این عبارت او قال من علّه نیست پس حضرت امر فرمودند که فدا می دهد گوسفندی که آن را در منی می کشد و این