لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 548

رفتند عرض نمودم که چگونه فرمودید بمن که شتر می دهد حضرت فرمودند که تو مالداری و بر تو واقع شده است می باید که شتر بدهی، و بر متوسط الحال گاو است، و بر فقیر گوسفند است و من بر هر که آن چه واجب بود گفتم، و احادیث بسیار وارد شده است که یک شتر می دهد محمولست بر مالدار و دم

شاه واقع شده است محمول است بر فقیر و خواهد آمد.

[ذبح صید]

(و قال صلوات اللَّه علیه لا تذبح الصّید فی الحرم و ان صید فی الحلّ.)

و منقولست از آن حضرت صلوات اللَّه علیه که فرمودند که صید را در حرم مکش اگر چه در بیرون حرم شکار کرده باشند و بر این مضمون احادیث صحیحه بسیار وارد شده است زیرا که هر شکاری که داخل حرم شد حکم صید حرم بهم می رساند که بر محرم و محل حرام می شود کشتن آن و احادیث از این باب گذاشت در صید حرم.

(و روی حنان بن سدیر عن ابی جعفر صلوات اللَّه علیه قال امر رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله بقتل الفاره فی الحرم و الافعی و العقرب و الغراب الابقع ترمیه فان اصبته فابعده اللَّه و کان یسمّی الفاره الفویسقه قال انّها توهی السّقاء و تضرم البیت علی اهله.)

و منقولست در موثق کالصحیح از حنان بن سدیر از پدرش و ظاهرا لفظ عن ابیه از قلم نساخ افتاده است چون حنان به خدمت حضرت نرسیده است و سدیر روایت کرده است از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه که فرمودند که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله امر فرمودند که چند چیز را در حرم بکشند موش و مار و عقرب و کلاخ پیسه که سیاه و سفید است، سنگ یا تیر بر روی اندازی و غالب اوقات بر شتر می نشیند و