لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 581

صادق صلوات اللَّه علیه سؤال کردم از متمتّعی که خواهد تقصیر کند از عمره و سر را بتراشد حضرت فرمودند که بر اوست که گوسفندی بکشد و چون در روز عید سر تراشیدن مطلوبست و یک روز یا دو روز فاصله شده است و موسی سر ندارد استره را بر سر بمالند در وقتی که سر می تراشد که بعد از قربان کردن گوسفند باشد یا آن که می تراشد و هر چه بهم می رسد خوبست و اگر چیزی بهم نرسد از جهه محل شدن تقصیر کند، و مذکور شد که محل می شود به سبب تقصیر از هر چیزی مگر سر تراشیدن که حرام است و می باید که در عمره سر نتراشد اگر در حج سر بتراشد بهتر است و خواهد آمد، و این در صورتیست که عمدا سر بتراشد که اگر از روی نسیان یا جهل باشد بر او چیزی نیست چنانکه دلالت می کند بر آن صحیحه جمیل از بعضی از اصحاب خود از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه

[جماع قبل از تقصیر]

(و روی ابو المعزاء عن ابی بصیر قال قلت لأبی جعفر صلوات اللَّه علیه رجل احلّ من احرامه و لم تحلّ امرأته فوقع علیها قال علیها بدنه یغرمها زوجها) و منقولست در موثق کالصحیح و در صحیح از ابو بصیر که گفت عرض نمودم

به حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه که شخصی از احرام خود محل شده بود و زنش محل نشده بود که با آن زن جماع کرد حضرت فرمودند که بر آن زن یا بر آن مرد شتری لازمست که شوهرش غرامت می کشد از جانب زنش چون بی اختیار زن جماع واقع شده است چنانکه ظاهر تحمل است، و اگر باختیار آن زن باشد بر زن واجبست نه بر مرد (و قال الصّادق صلوات اللَّه علیه ینبغی للمتمتّع بالعمره إلی الحجّ