لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 583

ابتدا کند چنانکه از حضرت امام محمد تقی صلوات اللَّه علیه منقولست.

و در صحیح از محمد بن اسماعیل منقولست که دیدم که حضرت ابو الحسن علی بن موسی الرضا صلوات اللَّه علیه از عمره فارغ شده بودند و از اطراف موی سر می گرفتند از شانه پس سر تراشی را اشاره فرمودند که شارب را بگیرد و چون شارب را گرفت اشاره به محاسن مبارک فرمودند که از اطراف آن گرفتند بعد از آن برخاستند.

[اگر در مکه حلق کند]

(و ساله جمیل بن درّاج عن متمتّع حلق رأسه بمکّه فقال ان کان جاهلا فلیس علیه شی ء و ان تعمّد ذلک فی اوّل شهور الحجّ بثلاثین یوما منها فلیس علیه شی ء فان تعمّد ذلک بعد الثّلثین الّتی یوفّر فیها الشّعر للحجّ فانّ علیه دما یهریقه) و در صحیح منقولست از جمیل که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از شخصی که حج تمتّع کند

و از عمره فارغ شده باشد سر بتراشد در مکه حضرت فرمودند که اگر جاهل مسأله باشد و نداند که حرامست سر تراشیدن بر او چیزی نیست و اگر عمدا کرده باشد اگر تا اول ذی قعده سر تراشیده باشد بر او چیزی نیست و اگر عمدا سر تراشیده باشد از اول ماه ذی قعده تا روز دهم ذی حجه که موی سر را از جهه حج می گذارند که در حج بتراشند پس بر اوست که گوسفندی بکشد پس ظاهر می شود که سر تراشیدن بعد از عمره و پیش از آن تا اول ذی قعده یک حکم دارد و پیشتر بی دغدغه سنّت است و ممکن است که همه در کفاره مساوی باشند و پیشتر مکروه باشد و بعد از احرام تا روز دهم حرام باشد چنانکه عمل اکثر علماء و اصحاب بر این است

[اگر قبل از تقصیر وطی کند]

(و روی عن حمّاد بن عثمان قال قال رجل لأبی عبد اللَّه صلوات اللَّه