لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 602

اگر یک شوط کرده باشند و حایض یا نفسا شوند

بعد از طهارت بنا بر آن می نهند چنانکه ظاهر صحیحه محمد بن مسلم است خواه حج تمتع کنند و خواه افراد و اکثر بر اینند که در اینجا و در غیر اینجا اگر از نصف تجاوز کرده اند که شوط چهارم را تمام کرده باشد و بعضی پنجم را گفته اند بنا می نهند خواه تمتّع کنند یا افراد و اگر کمتر از چهار شوط کرده باشند که حایض شوند در وقتی که قضا می کنند هفت شوط قضا خواهند کرد و بر این مضمون احادیث بسیار وارد شده است، و جمع می توان کرد به تخییر که اگر پیش از چهار شوط باشد مخیر است در بنا و استیناف و اگر بنا نهند و تمام کنند و طوافی دیگر احتیاطا بکنند بهتر خواهد بود و مجموع این اخبار در روضه المتقین مزبور است

باب الوقت الّذی اذا ادرکه الانسان یکون مدرکا للتّمتّع

(روی ابن ابی عمیر عن هشام بن سالم و مرازم و شعیب عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه فی الرّجل المتمتّع یدخل لیله عرفه فیطوف و یسعی ثمّ یحرم فیاتی منی فقال لا باس) این بابی است در بیان وقتی که هر گاه در یابد آن را آدمی ادراک کرده است حج تمتع را مرویست به صد و پنج سند که به شصت سند صحیح است و به چهل و پنج سند حسن کالصحیح از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که عرض نمودند که هر گاه متمتع داخل مکه معظمه شود در شب نهم و طواف و سعی و تقصیر کند و احرام بحج گیرد و بمنی آید نزد حاجیان که روزش با ایشان به عرفات رود صحیح است حضرت فرمودند که باکی

نیست (و روی الحسین بن سعید عن حمّاد عن محمّد بن میمون قال قدم ابو الحسن صلوات اللَّه علیه متمتّعا لیله عرفه فطاف و احلّ و اتی جواریه ثمّ اهل بالحجّ و خرج) و به چهار ده سند صحیح منقول است از حماد و او از اهل اجماع است پس ضرر ندارد جهالت محمد که گفت حضرت امام موسی کاظم صلوات اللَّه علیه به مکه معظمه تشریف آوردند بقصد عمره تمتع در شب نهم و طواف و سعی کردند و محل شدند به تقصیر و نزدیکی کردند با کنیزانی که