لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 611

و به اسانید صحیحه منقول است از معاویه که گفت که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه بمن فرمودند که هر گاه حاجی ادراک کند ظهر را ادراک کرده است وقوف را، و ظاهرش آنست که پیش از زوال در مشعر باشد که زوال شود در آنجا ادراک وقوف مشعر کرده است، و تاویل شیخ در این حدیث اظهر است، و احتمال دارد که مراد این باشد که مراد از این حدیث زوال عرفه باشد و مراد این باشد که اگر کسی اندکی بعد از زوال را در عرفات دریابد و بعد از آن بیرون آید وقوف عرفات را دریافته است اگر چه کفاره اش باید داد.

بدان که صدوق ترجیح این اخبار کرده است در فوت شدن حج، و اکثر اصحاب بر اینند که اگر مشعر را قبل از طلوع آفتاب دریابد حجرا دریافته است و اگر بعد از طلوع شمس به مشعر رسد حجش فوت می شود و عمره مفرده به جا می آورد از جهه محل شدن از احرام، و بر این مضمون احادیث صحیحه و حسنه کالصحیحه وارد شده است از ائمه معصومین صلوات اللَّه علیهم و صدوق نیز روایت کرده است بعضی از این اخبار را در باب فوت شدن حج إن شاء اللَّه در

آنجا بعضی از اخبار مذکور خواهد شد با وجه جمع.

باب تقدیم طواف الحجّ و طواف النّساء قبل السّعی و قبل الخروج إلی منی

(روی اسحاق بن عمّار عن سماعه بن مهران عن ابی الحسن الماضی صلوات اللَّه علیه قال سألته عن رجل طاف طواف الحجّ و طواف النّساء قبل ان یسعی بین الصّفا و المروه قال لا یضرّه یطوف بین الصّفا و المروه و قد فرغ من حجّه.)

این بابی است در مقدم داشتن طواف حج یا طواف نساء پیش از سعی و پیش از آن که بمنی رود مرویست در موثق کالصحیح از سماعه که گفت سؤال کردم از حضرت امام موسی کاظم صلوات اللَّه علیه از شخصی که طواف حج یا طواف نسا کند پیش از آن که سعی کند میان صفا و مروه حضرت فرمودند که ضرر به او ندارد طواف می کند میان صفا و مروه و از حج فارغ می شود یعنی صحیح است تقدیم طواف نساء را بر سعی چون نسیانا واقع شده است، و احتمال دیگر آن است که مطلب این باشد که اگر طواف میان صفا و مروه بکند و بعد از آن طواف بکند ضرر ندارد به آن که و قد فرغ من حجه یعنی تا به آخر بکند و اگر احتمال بعید باشد تاویل بعید نیست چون حدیث کالصحیح از حضرت امام علی نقی صلوات اللَّه علیه وارد شده است که در این صورت طواف نسا را به جا می آورد مرتبه دیگر تا ترتیب محقق شود