لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 63

بگویند یا هر فردی از تلبیه را و اگر چه لبیک تنها باشد چنانکه ظاهر عبارتست و اظهر تلبیات اربع است که با ایمان للّه بگوید یا آرزوی اعتقاد خالصا لوجه اللَّه بگوید حق سبحانه و تعالی از جهه او گواه می گیرد هزار ملک را به آن که می فرماید که گواه باشید که او را از آتش دوزخ آزاد کردم و نفاق را از دل او بر داشتم

[دخول حرم ]

(و من انتهی إلی الحرم فنزل و اغتسل و اخذ نعلیه بیدیه ثمّ دخل الحرم حافیا تواضعا للّه عزّ و جلّ محا اللَّه عنه مائه الف سیّئه و کتب له مائه الف حسنه و بنی اللَّه له مائه الف درجه و قضی اللَّه له مائه الف حاجه) و کالصحیح منقول است از ابان بن تغلب که گفت هم کجاوه

حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه شدم از مدینه مشرفه پس چون به حرم رسیدند از کجاوه در آمدند و غسل کردند و پاها را برهنه کردند و کفشها را به دستها یا بدست گرفتند و بعد از آن فرمودند که یا ابان هر که چنین کند که من کردم از روی شکستگی از جهه حق سبحانه و تعالی صد هزار گناه را از نامه عمل او محو می کند و صد هزار حسنه می نویسد و صد هزار درجه از جهه او بلند می کند و صد هزار حاجت او را بر می آورد و در موثق کالصحیح از ابو عبیده منقول است که گفت هم کجاوه حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه بودم چون به حرم رسیدند غسل کردند و نعلین را به دستها گرفتند و ساعتی پیاده رفتند و دیگر سوار شدند (و من دخل مکّه بسکینه غفر اللَّه له ذنبه و هو ان یدخلها غیر متکبّر و لا متجبّر) و در حسن کالصحیح از معاویه بن عمار منقولست پس صحیح باشد چون طریق او بکتاب صدوق صحیح است که حضرت امام جعفر صادق