لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 70

جهه او نگاه داریم و احادیث بسیار بر این مضمون وارد شده است

[دخول کعبه ]

(و قال صلوات اللَّه علیه دخول الکعبه دخول فی رحمه اللَّه و الخروج منها خروج من الذّنوب معصوم فیما بقی من عمره مغفور له ما سلف من ذنبه) و در موثق کالصحیح از قداح منقولست که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که داخل شدن در کعبه بمنزله داخل شدنست در رحمت الهی و بیرون آمدن از آن بیرون آمدنست از گناهان و حق سبحانه و تعالی او را حفظ می کند از معاصی و کبایر اگر به اخلاص داخل شده باشد یا بر او نمی نویسند گناهان در بقیه عمر و گناهان گذشته را همه می آمرزند و کالصحیح از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه منقول است که شخصی که داخل کعبه می شود حق سبحانه و تعالی از او خوشنود است و چون بیرون می آید از گناهان پاک شده است

[دخول کعبه ]

(و قال صلوات اللَّه علیه و من دخل الکعبه بسکینه و هو ان یدخلها غیر متکبّر و لا متجبّر غفر له) و از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه منقولست که هر که داخل کعبه شود با ایمان و اعتقاد و شکستگی به آن که بر مذاهب باطله نباشد خصوصا علمای مذاهب باطله که همه از روی تکبر و تجبر حق را گذاشته باطل را اختیار نموده اند البته آمرزیده خواهد شد و مظنون آنست که حدیث حسن کالصحیح معاویه بن عمار است از آن حضرت از جهه دخول مکه پس سهو شده است که خیال کرده اند که ضمیر راجع است به کعبه با آن که کعبه اشرف اجزای مکه است هر گاه دخول مکه چنین باشد دخول کعبه بطریق اولی چنین خواهد

بود و لیکن داب محدثین نیست که چنین کنند البته