- مقدمه 1
- 1: شیخ مفید گوید: 2
- اشاره 2
- [دیدگاه فقیهان] 2
- [2: شیخ طوسی] 3
- 3: طبرسی، در تفسیر 4
- 4: علی بن ابراهیم، در تفسیر خویش در آیهی «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هٰادُوا» * «11».. گوید: 5
- جمعبندی دیدگاهها 5
- 5: صاحب جواهر، [میگوید و لا بأس به إن کانوا من إحدی الفرق الثلاث] 5
- الف: سویهی نخست آن، چهار پرسش کبروی را در بردارد: 6
- تحقیق مساله 6
- اشاره 6
- اشاره 6
- مراد از کتابی در آیه جزیه 7
- نکته دوم: پس از این که «صغری» قیاس، احراز نشد: این که صابئان در زمره اهل کتاب هستند 13
- نکته سوم: آیا میتوان به ادعای صابئان در مورد توحید، اعتقاد به پیامبری از پیامبران و کتابی از کتابهای آسمانی و.. تمسک جست؟ 18
- اشاره 18
- اشاره 19
- اما استدلال نخست: 19
- نقد و بررسی 19
- و اما استدلال دوم: 20
- و اما استدلال سوم: 20
- اشاره 22
- اشاره 22
- نکته چهارم: اگر در اهل کتاب بودن صابئان تردید باشد، مقتضای قاعده چیست؟ 22
- [مقتضای اصل لفظی] 22
- بررسی: 24
- تقریر اول: مراد از «عدم مستصحب» عدم قبل از وجود صابئان است. 27
- اشاره 27
- مقتضای اصل عملی در مساله: 27
- تقریر دوم: منظور از «عدم مستصحب» آن است که جماعتی بر این آیین گردن نهاده بودند ولی در ابتدا کتاب آسمانی بر ایشان نازل نشده بود. 28
- محور دوم: نکات صغروی که بایستی در مورد آن بحث و کاوش داشت: 29
- اشاره 29
- نکته اول: آیا شواهدی بر این که صابئان از اهل کتابند، وجود دارد؟ 29
- راه نخست: از آیات قرآنی که واژه صابئان در آن ذکر شده است 29
- راه دوم: از راههایی که میتوان برای کتابی بودن صابئان به آن تمسک کرد، مضامینی است که از کتابهای ایشان نقل شده است، 32
- نکته دوم: آیا صابئان شعبهای از ادیان سه گانه (یهود، مسیحیت و زردشتیگری) بشمار میآیند، 34
- نکته سوم: ممکن است به برخی از اذهان چنین تبادر شود که عقاید منتسب به صابئان، مانع از پیدایش این گمان است که کیش صابئی، در زمره ادیان الهی باشد. 35
- اشاره 37
- بررسی: 37
- نکته چهارم: برخی از کسانی که متعرض تعریف لغوی یا تاریخی صابئان شدهاند، 37
[دیدگاه فقیهان]
اشاره
دیدگاه فقیهان
1: شیخ مفید گوید:
«و قد اختلف فقهاء العامة فی الصابئین و من ضارعهم فی الکفر سوی من ذکرناه من الثلاثة الأصناف، فقال مالک بن أنس و الأوزاعی: کل دین بعد دین الإسلام سوی الیهودیة و النصرانیة فهو مجوسیة و حکم أهله حکم المجوس». «1»
فقیهان اهل سنت در مورد صابئان و همانندان ایشان در کفر، هماندیش نیستند البته در غیر سه گروه مسیحیان، یهودیان و زردشتیان مالک بن انس و اوزاعی گویند: هر آیین بجز آیین مسلمانی و غیر از یهودیگری و نصرانیگری مجوسی بشمار آید و پیروان آن در حکم مجوسی هستند.
شیخ مفید، در همسانی این گروهها با مجوسیان، به یادکرد دیگر سخنان فقیهان اهل سنت میپردازد و سپس اظهار میدارد: «فأما نحن فلا نتجاوز بإیجاب الجزیة إلی غیر من عددناه لسنة رسول اللّٰه (صلی اللّٰه علیه و آله) فیهم و التوقیف الوارد عنه فی أحکامهم». «2»
ما در وجوب جزیه، از گروههای یاد شده [مسیحیان، یهودیان، زردشتیان] پا فراتر نمینهیم زیرا سنت پیامبر (صلی اللّٰه علیه و آله) در گرفتن جزیه، فقط در مورد ایشان است و ما در احکام فقهی که از پیامبر در بارۀ آنان وارد شده، به توقیف: [پاسداشت مرز موضوعات] فرمان داریم.
سپس شیخ مفید، سخن فقیهان یاد شده را در همسانی حکم فقهی صابئان با مجوسیان، بعید میشمرد و چنین میگوید: «فلو خلینا و القیاس لکانت المانویة و المزدقیة و الدیصانیة عندی بالمجوسیة أولی من الصابئین لأنهم یذهبون فی أصولهم مذاهب تقارب المجوسیة و تکاد تختلط بها» «3». اگر ما به «قیاس» هم وا نهاده شویم، در دیدگاه من مانویان، مزدکیان و دیصانیان به مجوسیان نزدیکترند تا صابئان. زیرا در باورهای بنیادین، گروههای نخست به مجوسیان نزدیکترند و چه بسا در هم میآمیزند.
شیخ مفید، در ادامه نوشتار، از برخی کیشهای مهجور یاد میکند و نزدیکی آن را با مسیحیت و یا باورهای مشرکان عرب باز میگوید و سپس مینویسد: «فأما الصابئون فمنفردون بمذاهبهم ممن عددناه لأن جمهورهم یوحد الصانع فی الأزل و منهم من یجعل معه هیولی فی القدم، صنع منها العالم فکانت عندهم الأصل و یعتقدون فی الفلک و ما
______________________________
(1) «المقنعة» شیخ مفید/ 270.
(2) «المقنعة» شیخ مفید/ 270.
(3) «المقنعة» شیخ مفید/ 270.