فقه و حقوق جلد19 صفحه 548

وجوب حجاب وجه و کفین ادلّ است.

پاسخ

چرا یک حدیثِ گویا و مورد استناد فقها حذفش بهتر است؟! مگر آنکه مدعی شویم که فقه ما مانند کتاب مذهبی هندوها و ائمۀ اسماعیلی باید مستور بماند.

صفحۀ 532.

اشاره

یکی دیگر از ادلۀ کسانی که پوشش چهره را لازم دانسته اند این است که در مورد کسی که قصد ازدواج دارد اجازه داده شده است که به چهرۀ زنی که مورد نظر اوست نگاه کند. مفهوم این حکم این است که برای کسی که قصد ازدواج ندارد نظر کردن جایز نیست.

[نقد]

یکی از ادلّه آیۀ جلباب است و مؤلّف آن را ذکر نفرموده است با اینکه در کتب تفسیر در ذیل این آیه بسیار آمده است که حجاب وجه را نیز ذکر کرده اند:

1. در تفسیر «کشّاف» می نویسد: معنی «یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ» یرخینها علیهنّ و یغطّین بها وجوههنّ و اعطافهنّ ...

2. در «مجمع البیان:» و قیل الجلباب مقنعه المرأه أی یغطّین جباههن و رءوسهنّ اذا خرجن لحاجه بخلاف الاماء ... و در بحث لغت می نویسد: الجلباب خمار المرأه الّتی یغطّی رأسها و وجهها اذا خرجت لحاجه.

3. در تفسیر «صافی»: یغطّین وجوههنّ و ابدانهنّ بملاخهنّ اذا برزن لحاجه. فقط در تفسیر «المیزان» از تفاسیری که در دسترسم بود «وجوه» ندارد. به تفاسیر دیگر هم مراجعه شود. آنگاه چه شده است که مؤلف به این دلیل توجه نکرده است؟ آیا دلالت آن از روایت عامّیه ای که قبلًا ذکر کرده کمتر است؟.

پاسخ

از صفحۀ 186 تا 196 دربارۀ این آیه بحث شده است و در صفحۀ 194 تصریح شده که مفسران غالباً هدف جملۀ «یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ» را پوشانیدن چهره دانسته اند، یعنی این جمله را کنایه از پوشیدن چهره دانسته اند (رجوع شود). اما اینکه چه شده است که مؤلف عمداً غفلت می کند همان است که مکرر تذکر فرموده اید که مؤلف غرض خاص دارد (لا بد استفاده از ماهرویان