فقه و حقوق جلد19 صفحه 551

پاسخ

منظور کتب حدیث است. اینکه فرموده اید گویی مؤلف بی طرف است ظاهراً با قدری ارفاق و اغماض است. باید برای حفظ حریم تشیع که خوشبختانه اخیراً حساسیت مقدس و بی شائبه و غیر ناشی از هیچ سیاستی پیدا شده می فرمودید: «و کمی هم متمایل به آن طرف» و به این طریق پروندۀ «برّه» را تکمیل و وظیفۀ بازپرسی مقدس را خاتمه یافته تلقی می فرمودید.

[در عین حال استاد شهید تعبیر «کتب شیعه» را در چاپهای بعد تبدیل به «کتب حدیث» نموده اند.]

[نقد 2]

تعبیر «روایات ضد و نقیض» نیز موهن است.

پاسخ

حتماً کسانی که باب «تعادل و تراجیح» را باز کرده و سخن از تعارض اخبار به شکل تناقض یا تضاد گفته اند غرضشان اهانت به ائمۀ اطهار بوده است. روح امین استرآبادی شاد. هر عامی می فهمد که معنای ضد و نقیض بودن روایات تناقض گویی ائمۀ دین نیست، ریشه اش به راویان می رسد نه به ائمه.

[صفحۀ 540 مورد دوم]

اشاره

اما صاحب «وسائل» که خود محدث متبحری است با توجه به مجموع آثار و روایات اسلام می گوید:

«از مجموع روایات استفاده می شود که برای زنان رواست که برای مجالس عزا یا برای انجام حقوق مردم یا تشییع جنازه بیرون روند و در این مجامع شرکت کنند، همچنانکه فاطمه علیها السلام و همچنین زنان ائمۀ اطهار در مثل این موارد شرکت می کرده اند. پس جمع بین روایات حکم می کند که روایات منع را حمل بر کراهت کنیم.».

[نقد]

به روایات مراجعه شود، و جمع صاحب «وسائل» مورد مناقشه است، زیرا اگر خروج مکروه بود حضرت فاطمه علیها السلام و زنان ائمۀ اطهار علیهم السلام شرکت نمی کردند.

پاسخ

پس اگر مکروه نیست به طریق اولیٰ حرام هم نیست. هر مکروهی در شرایط خاص ممکن است مباح یا مستحب شود. علی هذا عمل خاص حضرت زهرا در