فقه و حقوق جلد20 صفحه 203

243

حقوق عمومی همه انسانهاست مورد تهاجم قرار گرفته، آیا دفاع کردن از این حق انسانیت به عنوان دفاع از «حق انسانیت» مشروع است یا نه؟ اگر مشروع است پس منحصر به آن فردی که آزادی او مورد تهاجم قرار گرفته نیست، افراد دیگر و ملتهای دیگر نیز می توانند بلکه باید به کمک آزادی بشتابند و به جنگ سلب آزادی و اختناق بروند. در اینجا چه جواب می دهید؟ گمان نمی کنم کسی تردید کند که مقدسترین اقسام جهادها و مقدسترین اقسام جنگها جنگی است که به عنوان دفاع از حقوق انسانیت صورت گرفته باشد.

در مدتی که الجزایری ها با استعمار فرانسه می جنگیدند یک عده افراد حتی از اروپاییها در این جنگ شرکت می کردند، یا به صورت سرباز یا به صورت غیر سرباز، آیا از نظر شما فقط الجزایری ها جنگیدنشان مشروع بود چون حقوق خودشان مورد تجاوز قرار گرفته بود، بنابراین فردی که از اقصی بلاد اروپا آمده به نفع این ملت وارد پیکار شده او ظالم و متجاوز است و باید به او گفت فضولی موقوف، به تو چه مربوط است، کسی که به حقوق تو تجاوز نکرده، تو چرا اینجا شرکت می کنی؟ یا او باید بگوید من از حق انسانیت دفاع می کنم؛ و حتی جهاد چنین شخصی از جهاد آن الجزایری مقدستر است چون جهاد او جنبه دفاع از خود دارد، و عمل این اخلاقی تر و مقدستر است از عمل او؟ مسلماً شق دوم صحیح است.

آزادیخواهانی که یا حقیقتاً آزادیخواه هستند یا تظاهر به آزادیخواهی می کنند و احترامی در میان عموم کسب کرده اند، احترام خودشان را در میان توده مردم مدیون همین حالت هستند که خودشان را

مدافع حقوق انسانیت می شمارند نه مدافع حقوق فرد خودشان یا ملت خودشان یا قاره خودشان؛ و احیاناً آنها اگر از حدود زبان و قلم و نطق و خطابه و روشن کردن افکار بگذرند و بروند وارد میدان جنگ بشوند مثلًا طرفدار حقوق فلسطینیها یا ویتکنگها بشوند، دنیا خیلی بیشتر آنها را تقدیس می کند نه اینکه دنیا آنها را مورد حمله و هجوم قرار می دهد که به تو چه این فضولیها، اینها به تو چه مربوط است؟! کسی که به تو کار ندارد!

مقدسترین دفاعها

دنیا می گوید جنگیدن هر وقت که به عنوان دفاع باشد مقدس است، اگر دفاع از خود باشد مقدس است و اگر دفاع از ملت باشد مقدستر است، چون جنبه شخصی