فقه و حقوق جلد20 صفحه 507

پول و مال

خوبی و بدی پول. پول با اینکه بهترین وسیله قدرت و کارگشایی و حاجت زدایی است، چرا از طرف معلمین اخلاق نکوهش شده است «1»؟ آیا به قول مارکسیستها برای اغفال دارندگان آن بوده است، یا آنکه آن معلمین در عین حال توجه داشته اند که همین پول قادر است که وسیله بدبختی خود صاحب پول و دیگران قرار بگیرد:

اهْلَکَ النّاسَ الدِّرْهَمُ الْبیضُ وَ الدّینارُ الصَّفْر.

یا صَفْراءُ یا بَیْضاءُ غُرّی غَیْری.

الْمٰالُ وَ الْبَنُونَ زِینَهُ الْحَیٰاهِ الدُّنْیٰا ... (کهف/ 46).

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ. الَّذِی جَمَعَ مٰالًا وَ عَدَّدَهُ. یَحْسَبُ أَنَّ مٰالَهُ أَخْلَدَهُ. (همزه/

1- 3).

(اعتقاد به قدرت کاذب پول).

تَبَّتْ یَدٰا أَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ. مٰا أَغْنیٰ عَنْهُ مٰالُهُ وَ مٰا کَسَبَ. (أبو لهب/ 1 و 2)