فقه و حقوق جلد21 صفحه 211

این خودش یک سؤالی است که مخصوصاً بهائیها این سؤال را زیاد مطرح می کنند، نه برای اینکه دلیلی به نفع خودشان آورده باشند بلکه برای اینکه ادعای خاتمیت شریعت اسلامیه را متزلزل کنند. حالا ما می خواهیم ببینیم چگونه است

که شرایع به یک نقطه که می رسد در آنجا متوقف می شود، یعنی دیگر شریعتی بعد از آن نازل نمی شود.

این مطلب که دین اسلام و شریعت اسلامیه شریعت خاتم است یعنی بعد از پیغمبر مقدس اسلام دیگر پیغمبری هرگز نخواهد آمد، جزء ضروریات دین اسلام است. اگر کسی منکر خاتمیت بشود، منکر اسلام شده است. از اولی که پیغمبر مبعوث شد، از آن نفر اولی که به پیغمبر ایمان آورد نه فقط به این عنوان بود که او پیغمبر است، بلکه همچنین به این عنوان بود که وی پیغمبر خاتم است. هر مسلمانی در صدر اول، به پیغمبر بر همین اساس ایمان داشت که او پیغمبر خاتم است. پیغمبر اکرم هم خودش فرمود: «لا نَبِیَّ بَعْدی» بعد از من پیغمبری نیست. این جمله که پیغمبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام خطاب می فرماید: «انْتَ مِنّی بِمَنْزِلَهِ هارونَ مِنْ موسیٰ الّا انَّهُ لا نَبِیَّ بَعْدی» از جمله های متواتر و مربوط به غزوۀ تبوک است. در این جنگ، پیغمبر اکرم علی علیه السلام را با خود نبرد و او را بجای خودش گذاشت. امیر المؤمنین که مرد جهاد و مبارزه بود، اظهار اشتیاق کرد که در رکاب رسول اکرم باشد. فرمود: مرا با خود نمی برید؟ رسول اکرم این جمله را فرمود: «انْتَ مِنّی بِمَنْزِلَهِ هارونَ مِنْ موسیٰ الّا أَنَّهُ لا نَبِیَّ بَعْدی»؛ چون در این جنگ واقعاً احتیاجی به سرباز و جنگنده نبود؛ یک مانوری بود و ضرورتی هم نبود که امیر المؤمنین در آن شرکت کند، و آن شرکت نکردن سبب شد که پیامبر این جملۀ تاریخی را- که میان اهل تسنن و شیعه

متواتر است- ذکر کند. مرحوم میر حامد حسین یک جلد از جلدهای عبقات را اختصاص داده است به متن روایتهای متعددی که از طرف اهل تسنن همین حدیث را ذکر کرده اند.

به هر حال مسئلۀ خاتمیت جزء ضروریات دین اسلام است. یهودیها اساساً منکر نسخ می باشند، می گویند نسخ شریعت امکان ندارد. این حرف، حرف درستی نیست زیرا اگر نسخ شریعت امکان ندارد، پس خود شریعت موسی چه کاره است؟! و باید همان شریعتی که ابتدا ظهور کرده است، برای همیشه باقی باشد.