تقیه وحفظ نیروها صفحه 70

تقیه کننده واجب نشده، بلکه برای حفظ جان برادران دیگر نیز واجب است. اما اینکه آیا ترس از جان، مربوط به افراد معلومی باید باشد یا اینکه ترس از جان نوع مومنین در بعضی از مکان ها یا برخی زمان ها کفایت می کند، هر چند اشخاصشان را نشناسیم، در آینده به هنگام ذکر تنبیهات(1) به آن پاسخ خواهیم داد، ان شاءالله.

14. از امام حسن عسکری علیه السلام (2) نقل شده که فرمود: به محمد بن

علی امام باقر علیه السلام خبر دادند که فلانی را به سبب تهمتی گرفته اند وصدضربه شلاق زده اند. آن حضرت فرمودند: او حق برادر مومنی را ضایع کرد و تقیه ننمود... این سخن حضرت را به او رساندند واو توبه کرد و حقی را که ضایع کرده بود، جبران نمود....(3)

این روایت دلالت دارد بر اینکه ترک تقیه در موارد وجوب آن،نه تنها باعث عقاب اخروی می شود، بلکه عذاب دنیوی نیز درپی دارد.

1- . صفحه 218، تنبیه پنجم.
2- . التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری، ص 324.
3- . وسایل الشیعه(اسلامیه)، ج 11، ص 474، ح 11، باب 28 از ابواب امر به معروف ونهی ازمنکر؛وسائل الشیعه (بیروت)، ج 16، ص 224، ح :21419 «قَالَ: وَ قِیلَ لِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام : إِنَّفُلاناً أُخِذَ بِتُهَمَهٍ فَضَرَبُوهُ مِائَهَ سَوْطٍ؛ فَقَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام : إِنَّهُ ضَیَّعَ حَقَّ أَخٍ مُوْمِنٍ، وَتَرَکَ التَّقِیَّهَ،... فَوُجِّهَ إِلَیْهِ، فَتَابَ...».