- پیشگفتار 1
- برداشت غلط از کلمه تعبّد 9
- جایی که تعبّد عین تعقّل است 12
- اشاره 16
- تعقّل و حجیّت عقل 16
- حجیّت عقل 17
- دلیل حجیّت عقل 18
- چگونگی کاشفیّت عقل 21
- عدم اطلاعات کافی 25
- شاعر می گوید: 28
- الف. از نظر قرآن 31
- ب . تضاد و تناقض 36
- د. عدم مصونیّت از خطا 39
- میزان درستی و نادرستی اندیشه ها 49
- کارائی عقل در احکام الهی 57
این مدّعی خداوند مواردی از اشتباهات و برداشتهای غلط انسانها را با استفاده از واژه «حسب» و مشتقات آن ذکر فرموده است.
1. در آنجا که بشر زشت را زیبا می پندارد، می فرماید:
« قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِاْلأَخْسَرینَ أعْمالاً الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً»(1) ؛ آیا آگاه کنم شما را به زیانکارترین شما از نظر عمل؟ آن ها کسانی هستند که در زندگی دنیا تلاش بیراهه می کنند و گمان می کنند که کارهای خوب انجام می دهند.
2. در آنجا که فنا را خلود می داند، می فرماید:
« یَحْسَبُ أنَّ مالَهُ أخْلَدَهُ »(2) ؛ او گمان می کند که مالش او را جاوید می کند.
3. در آنجا که زنده را مرده به حساب می آورد، می فرماید:
1- کهف / 103 و 104.
2- همزه / 3.