- دیباچه 1
- پیشگفتار 3
- حجیت عقل 5
- اشاره 5
- اشاره 6
- اختلاف در دلیلیت عقل 8
- اشاره 9
- موارد حجیت عقل 9
- 1. موارد ملازمات 9
- 2. موارد تنقیح مناط 10
- 3. موارد حسن و قبح 11
- اشاره 12
- حدود عقل در مجال عقاید 12
- ج) قبح عقاب بلابیان 13
- الف) وجوب شناخت خداوند سبحان 13
- ب) قبح تکلیف مالایطاق 13
- حسن و قبح عقلی از دیدگاه قرآن کریم 14
- د) قبح عذاب طفل در آخرت 14
- ثمرات حسن و قبح عقلی 15
- عقل نظری و عقل عملی 17
- اشاره 18
- تبیین قاعده حسن و قبح عقلی 18
- الف) عناوین اولیه 19
- ب) عناوین ثانویه 19
- تقریر دلیل 19
- ادله قائلین به حسن و قبح عقلی 19
- ادله منکرین حسن و قبح عقلی 20
- پاسخ 20
- پاسخ 20
- اشاره 20
- دلیل اول 20
- اشاره 20
- اشاره 20
- دلیل دوم 20
- دلیل سوم 20
- اشاره 20
- پاسخ 21
- دلیل چهارم 22
- اشاره 22
- اشاره 22
- دلیل پنجم 22
- پاسخ 22
- اشاره 23
- دلیل ششم 23
- پاسخ 23
- اشاره 23
- پاسخ 24
- اشاره 24
- دلیل هفتم 24
- پاسخ 24
- میزان استفاده از عقل نزد سلفیها 25
- اشاره 25
- اشاره 26
- 1. عدم استقلال عقل در فهم حقایق 26
- اشاره 26
- 2. تقدیم روایت صحیح بر عقل 27
- نقد 27
- اشاره 28
- پاسخ 28
- 3. وهابیان و تقدیم نقل صحابه بر عقل 28
- چرخشی در مواضع ابن تیمیه درباره عقل 29
- اشاره 31
- ادله وهابیان در تقدیم نقل بر عقل 31
- اشاره 32
- اشاره 32
- دلیل اوّل 32
- پاسخ 32
- دلیل سوم 34
- پاسخ 34
- دلیل دوم 34
- اشاره 34
- اشاره 34
- اشاره 34
- دلیل چهارم 34
- پاسخ 34
- اشاره 35
- پاسخ 35
- پاسخ 35
- دلیل ششم 35
- دلیل پنجم 35
- اشاره 35
- پاسخ 37
- دلیل هفتم 38
- اشاره 38
- دلیل هشتم 39
- پاسخ 39
- اشاره 39
- تفکیک بین اصول و فروع 40
- پاسخ 40
- اتفاق بر عدم کفایت عقل 42
- محدودیتهای ادراکی عقل 42
- ابوحنیفه، مخاطب اعتراضات سلفیها 43
- مسیحیت و بیاعتنایی به عقل در باب عقاید 44
- وهابیان و انحصار استدلال به ادله قرآنی و روایی 46
- اشاره 46
- اشاره 47
- قرآن و دعوت به تعقل 54
- اسلوبهای قرآن در دعوت به تعقل 55
- 2. تعجب از عدم تعقل 55
- 3. مدح اهل تعقل 55
- اشاره 55
- 1. دعوت به تعقل در آیات الهی 55
- 4. مذمّت به جهت عدم تعقل 55
- اشاره 56
- 2. تعقل در مخلوقات اطراف انسان 57
- 3. تعقل در نفس خود 57
- 1. تعقل در آسمانها و زمین 57
- اشاره 58
- اهداف قرآن از دعوت به تعقل 58
- 1. آشنایی با قدرت خدا در آفاق و انفس 58
- 2. آشنایی با اسرار حکمت الهی 58
- 3. آشنایی با حکمت تشریع 59
- 4. آشنایی با فلسفه تاریخ و عبرت از آن 60
- اشاره 61
- 1. احادیث اهل بیت: 61
- روایات در مدح عقل 61
- 2. احادیث اهل سنت 66
- وهابیان و خلط بین خبر و سنت 68
- استفاده قرآن از استعارات و کنایات 69
- لزوم دور در تخطئه مطلق عقل 69
- وهابیان و اعتماد به خبر واحد در عقاید 71
- اشاره 71
- اشاره 72
- اشاره 72
- دلیل اول 72
- بررسی ادله وهابیان 72
- اشاره 73
- پاسخ 73
- دلیل دوم 73
- پاسخ 73
- دلیل سوم 74
- اشاره 74
- دلیل چهارم 75
- اشاره 75
- پاسخ 75
- پاسخ 76
- دلیل پنجم 77
- اشاره 77
- پاسخ 78
- عدم جواز اعتماد به روایات ضعیف در عقاید 82
- کتابنامه 83
از آسمان آبی فرو میفرستد که زمین را بعد از مردنش به وسیله آن زنده میکند؛ در این نشانههایی است برای جمعیتی که میاندیشند!
2. و نیز میفرماید:
(وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ) (انعام: 151)
و انسانی را که خداوند محترم شمرده، به قتل نرسانید! مگر بحق (و از روی استحقاق)؛ این چیزی است که خداوند شما را به آن سفارش کرده، شاید درک کنید!
3. و میفرماید:
(وَ قالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما کُنَّا فِی أَصْحابِ السَّعِیرِ) (ملک: 10)
و میگویند: اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقّل میکردیم، در میان دوزخیان نبودیم!
4. همچنین میفرماید:
(إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیلِ وَ النَّهارِ لآیاتٍ لأُولِی الأَلْبابِ) (آل عمران: 190)
مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانههای (روشنی) برای خردمندان است.
اسلوبهای قرآن در دعوت به تعقل
اشاره
قرآن کریم از راههای مختلف دعوت به تدبّر و تعقل نموده است. اینک به برخی از آنها اشاره میکنیم:
1. دعوت به تعقل در آیات الهی
خداوند متعال میفرماید:
(کَذلِکَ یبَینُ اللهُ لَکُمُ الآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ) (بقره: 242)
این چنین، خداوند آیات خود را برای شما شرح میدهد؛ شاید اندیشه کنید!
و نیز میفرماید:
(یبَینُ اللهُ لَکُمُ الآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ) (بقره: 219)
اینچنین خداوند آیات را برای شما روشن میسازد، شاید اندیشه کنید!
2. تعجب از عدم تعقل
خداوند متعال میفرماید:
(أَ فَلا یتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیرِ اللهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً) (نساء: 82)
آیا درباره قرآن نمیاندیشند؟! اگر از سوی غیر خدا بود، اختلاف فراوانی در آن مییافتند.
3. مدح اهل تعقل
و میفرماید: (وَ ما یذَّکَّرُ إِلَّا أُولُوا الأَلْبابِ)؛ «و
جز خردمندان، (این حقایق را درک نمیکنند، و) متذکر نمیگردند». (بقره: 269)
و میفرماید: (کَذلِکَ نُفَصِّلُ الآیاتِ لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ)؛ «اینچنین آیات خود را برای کسانی که تعقّل میکنند شرح میدهیم». (روم: 28)
4. مذمّت به جهت عدم تعقل
و میفرماید:
(إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لا یعْقِلُونَ) (انفال: 22)
بدترین جنبندگان نزد خدا، افراد کر و لالی هستند که اندیشه نمیکنند.
و میفرماید:
(أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَکْثَرَهُمْ یسْمَعُونَ أَوْ یعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا کَالأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا) (فرقان: 44)
آیا گمان میبری بیشتر آنان میشنوند یا میفهمند؟! آنان فقط همچون چهارپایانند، بلکه گمراهترند!