است. آن دو نفر چه سودی از این ملاقات می‌برند؟ ! آنان که پیش از این فاطمه را به غضب آورده بودند.(1)آیا توبه کرده‌اند؟ ! اما آثار توبه در کردارشان دیده نمی‌شود! پس چه در سر دارند؟ ! شاید می‌خواهند به مردمی که شاهد خشم فاطمه از آن دو نفر بوده‌اند، چنین بنمایانند که با فاطمه آشتی کرده‌اند و فاطمه هم از آنها راضی شده است. پس این ملاقات را سودی نیست. همان بهتر که فاطمه بی‌آنکه آن دو را ببیند و آن دو از فاطمه عیادت کنند به‌سوی پروردگار خویش رود و آنجا داد خود از بیدادگران بستاند. اما علی را چه کند؟ !
آه، همسر غریب و مظلومم! اگر مادرت تو را حیدر ننامیده بود (2)و اسدالله لقب نداشتی(3)این‌قدر دلم به حالت نمی‌سوخت. اما چه کنم که هنوز ندای جبرئیل که در میدان احد فریاد می‌زد:
«لاسیف إ لّا
ذوالفقار لافتی إ لّا
علی» (4)، در گوشم می‌پیچد.
1- در ماجرای فدک، حضرت زهرا3، از ابوبکر و عمر خشمگین شده بود و تا پایان عمر با آن دو صحبت نکرد؛ ر. ک: صحیح بخاری، ج 5، ص 87؛ صحیح مسلم، ج 5، ص 154؛ مسند احمد، ج 1، ص 6.
2- تاریخ کامل، ابن الاثیر، ج 2، ص 220؛ تاریخ الاسلام، الذهبی، ج2، ص 409؛ البدایة و النهایة، ج4، ص 213؛ اعیان الشیعة، ج 8، ص 388.
3- بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 33، ص 58؛ ج 34، ص 268؛ نظم درر السمطین، الزرندی الحنفی، ص 77؛ شرح الاسماء الحسنی، ملا هادی سبزواری، ج 1، ص 28.
4- تاریخ الطبری، ج 2، ص 197؛ السیرة النبویة، ج 3، ص615؛ میزان الاعتدال، ذهبی، ج 3، ص324.