خردگرایی در قرآن و حدیث صفحه 280

905.امام علی علیه السلام -در سخنی خطاب به اهل کوفه-:ای گروهی که تنهایشان حاضر، ولی عقلهایشان غایب و اندیشه هایشان گوناگون است و فرمانروایانشان بدیشان گرفتار! فرمانده شما خدا را اطاعت می کند،ولی شما او را نافرمانی می کنید و فرمانده شام،خدا را نافرمانی می کند،ولی اهل شام مطیع او هستند.

906.امام علی علیه السلام: ای مردمان گوناگون و ای دلهای پراکنده که بدنهایشان حاضر و عقلهایشان از آنها پنهان است ! با مهربانی تمام،شما را به طرف حق سوق می دهم و شما از آن گریزانید؛مانند رمیدن بُز از غرّش شیر.

ز:لغزش

907.امام علی علیه السلام: آنکه جای پایش را نبیند،خواهد لغزید.

908.امام علی علیه السلام: نادانی،پا را بلغزاند و پشیمانی به جای گذارد.

909.امام علی علیه السلام: نادانی،مرکبی چموش است؛آنکه بر آن سوار شود،بلغزد و هرکه با آن همراه شود،گمراه گردد.

910.امام علی علیه السلام: به واقع رسیدن نادان به اندازۀ لغزشهای دانشمند،[اندک] است.

911.امام علی علیه السلام: درستی از نادانْ به اندازه لغزش از خردمند،[اندک] است.

912.امام علی علیه السلام -در حکمتهای منسوب به ایشان-:میزان درستی نادانان،به اندازۀ اشتباه دانشمندان است.

ح:خواری

913.امام علی علیه السلام: آنکه خرد را از دست دهد،خواری از او نگذرد.

914.امام علی علیه السلام: چه بسیار عزیزانی را که نادانیْ خوار ساخت.

915.امام علی علیه السلام: خواری نادانی،بزرگ ترین خواری است.