حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 304

معاش زندگی و نیازهای دنیایی اش صرف می کند؛و هشت ساعت دیگر را صرف لذت بردن از زیبایی ها و لذت های حلال می کند.این برنامه زندگی مومن است:عبادت و لذت و کار و تلاش.

کار برای کسب روزی حلال

مساله مهمی که همواره در طول زندگی بشر مطرح بوده و شاید در دوران ما نیاز به آن بیشتر احساس می شود انتخاب پاک ترین و سالم ترین و مشروع ترین شغل هاست،زیرا انسان پولی را که از راه تلاش به دست می آورد اغلب هزینه خوراک خود می کند و اگر لقمه ای که از این راه می خورد پاک باشد،در وجود او تبدیل به روشنایی شده و رابط میان او و خدا می شود.در غیر این صورت،در درون آدمی سبب پیدایش ظلمت های متراکمی خواهد شد که او را از خدا دور می کند و بنده شیطان می سازد.

در سوره مومنون،خداوند به تمام انبیاء که بیدارترین مردم اند و از خطا و اشتباه معصوم اند و همواره مواظب و مراقب احوالات خود هستند هشدار می دهد که:

«یٰا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبٰاتِ وَ اعْمَلُوا صٰالِحاً إِنِّی بِمٰا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ.» 8

ای پیامبران،از خوردنی های پاکیزه بخورید و کار شایسته انجام دهید؛ مسلما من به آنچه انجام می دهید دانایم.

به راستی،انسان چه نیازی دارد با داشتن یک زن و یک یا دو بچه پانصد میلیون تومان پول به دست بیاورد؟این ثروت را که نمی شود از راه حلال واقعی به دست آورد.مگر نشنیده ایم که امیر المؤمنین فرموده اند:من ثروت جمع شده ای را نزد کسی نمی بینم مگر به واسطه ضایع شدن و غارت حق دیگران. 9 .