حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 321

-«سَلاٰمٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ». 5

همانا بهشتیان در چنین روزی در سرگرمی وصف ناپذیری شیرین کام و خوش اند.آنان و همسرانشان در زیر سایه هایی آرام بخش بر تخت هایی آراسته چون حجله عروس تکیه می زنند.برای آنان در آن جا میوه های عالی و مطبوع و آنچه دلشان بخواهد فراهم است.با سلامی پرارزش و سلامت بخش که گفتاری از پروردگاری مهربان است.

انسان عبد و مملوک خداست و قاعدتا او باید به پروردگارش سلام بفرستد،اما خدا به او سلام می کند،چون با این نور وجودی ارزش بسیاری یافته است.

از ظلمت به نور

در مرحله بعد،خداوند به انسان ها می فرماید:وقتی من این نور را در وجود شما قرار دادم و شما هم قدردان این نور بودید،از ظلمت خارجتان می کنم و در نور قرارتان می دهم.آن وقت،تمام نیروهای دنیایی،اگر علیه شما به پا خیزند.مانند باد ضعیفی خواهد بود که با آن بخواهند خورشید را خاموش کنند:

-«یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللّٰهِ بِأَفْوٰاهِهِمْ وَ اللّٰهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکٰافِرُونَ». 6

می خواهند نور خدا را با دهان هایشان خاموش کنند درحالی که خدا کامل کننده نور خود است،گرچه کافران خوش نداشته باشند.

-«یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اللّٰهِ بِأَفْوٰاهِهِمْ وَ یَأْبَی اللّٰهُ إِلاّٰ أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکٰافِرُونَ». 7

آنان می خواهند نور خدا را با باد دهانشان(سخنان باطل و تبلیغات بی پایه) خاموش کنند؛ولی خدا جز این که نور خود را کامل کند،نمی خواهد،هر چند کافران خوش نداشته باشند.

اما نور من خاموش شدنی نیست.پس،شما در این نور پایدار بمانید تا آن را برایتان تکمیل کنم،هرچند نور شما به مذاق جهانیان خوش نیاید.