حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 329

موسی،بندگان مرا می بینی؟آن ها وقتی از نزدیک یک مردار عبور می کنند،بینی خود را می گیرند و می گویند:چه بوی نامطبوعی از وی به مشام می رسد،درحالی که:

«و ذنوبهم عندی أنتن من الجیفه»

گناهانشان از مردار بد بوتر و متعفن تر است.

«یا ابن عمران،عند الشدائد یدعوننی»

ای موسی،آنان تا گرفتاری سختی برایشان پیش می آید،دست ها را به آسمان برمی دارند و می گویند:خدایا،ما کسی را غیر از تو نداریم!

«و ینسوننی عند الرخاء»

اما تا گشایشی در کارشان حاصل می شود،مرا به فراموشی می سپارند.

در انتهای این روایت آمده است:

«یا بنی آدم،خذوا من الدنیا بقدر ما تطیقون».

ای فرزندان آدم،به قدر طاقت خود از دنیا بهره ببرید.

«و اکتسبوا من الذنوب بقدر ما تحتملون العقوبه»

و به اندازه ای که طاقت عذاب دارید،گناه کنید.

«و اطلبوا من النعم بقدر ما تعدون شکره»

و به اندازه ای نعمت های خداوند را طلب کنید که قادر به شکرش هستید.

«ستعلمون اذا رجعتم الی،انی انما امهلت الظالمون لهوانهم علی». 16

به زودی،وقتی به سوی ما بازگردید،همه چیز را خواهید دانست.

خداوند،در این روایت و در قرآن مجید،تاکید می کند که با وجود سنگینی بار معاصی و گناهانتان،اگر توبه کنید شما را می آمرزم. 17

خدا آبروی انسان را پیش پیامبرش هم نمی ریزد

لطف دیگری که خداوند بر بندگان گنهکارش روا می دارد که بسیار تکان دهنده است و بر منتهای رحمت او دلالت می کند همین است.