حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 362

«أَ فَلاٰ یَنْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ، وَ إِلَی السَّمٰاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ. وَ إِلَی الْجِبٰالِ کَیْفَ نُصِبَتْ». 5

آیا به تأمل به شتر نمی نگرند که چگونه آفریده شده؟و به آسمان که چگونه برافراشته شده؟و به کوه ها که چگونه در جای خود نصب شده اند؟

پروردگار می گوید دقت در خلقت شتر عینکی است که با آن می توانید مرا ببنید و به وجودم پی ببرید،وگرنه می خواهید بگویید چه کسی شتر را ساخته؟اگر بگویید شتر ساخت انسان است،این انسان شترساز کیست که کسی او را نمی شناسد؟و اگر بگویید ساخت شتر نر و ماده قبل از خودش است،این سوال پیش می آید که آن نر و ماده ساخت چه کسی است؟لاجرم،باید بروید تا به شتر نر و ماده اول برسید.آن وقت می خواهید خلقت آن ها را به که منسوب کنید:به خاک،به هوا،به آب، یا به آتش؟

تامل در خلقت شتر عینک یافتن و دیدن خدا هست،ولی توحید نیست.علم باللّه است.حال این سوال طرح می شود که پس توحید چیست؟

عقیده و شریعت:دو رکن توحید

توحیدی که قرآن مجید از آن سخن می گوید بر دو اصل بنا شده است:

عقیده،و شریعت.هر دو کلمه نیز با الفاظ مشابه دیگر 6 در قرآن و روایات آمده اند.

امام عقیده؛مایه اولیه عقیده فطرت است که در باطن گذارده شده است و راه پیداکردن آن یا خواندن درس توحید است یا شنیدن درس توحید.

اهل توحیدشدن مهم است نه پیداکردن علم باللّه.از راه تامل در مورچه و ماهی و شتر می شود علم باللّه پیدا کرد،ولی راه یافتن توحید