حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 394

روانی پیدا کند و به قول حضرت سید الشهداء،علیه السلام،دچار«بطر» 2 و مستی شود.او این قدر کم جنبه و کوچک نیست که حادثه ای سخت در او تأثیر منفی بگذارند؛به طوری که دربرابر آن ها گردن کج کند،ذلیل و پست شود و ضعف نشان دهد.

مؤمن کسی است که ایوب وار،ابراهیم وار،و حسین وار با حادثه روبه رو می شود. 3 او در حریم خدا می ماند و بیرون نمی رود،چون بیرون از حریم خدا فقط حریم شیطان و نفس اماره قرار دارد. 4

3-شکور است

سومین خصوصیت بارز مؤمن،در بیان امیر مؤمنان،شکر و سپاس بی اندازۀ او از نعمات خداوندی است.حضرت صفت شکر را نیز درباره مؤمن با صیغه مبالغه به کار می برد و می فرماید:مؤمن انسانی شکور است.

شکور برای هر نعمتی که بر او ارزانی می شود حدّ نهایی شکر را در مقابل پروردگار ادا می کند.وقتی نعمتی به مؤمن می رسد،با چشمانی اشکبار و صدایی حزین می گوید:

«اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ».

ماهیت شکر از نظر قرآن

اما آیا شکر فقط لفظی همچون «اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ» است،یا فراتر از آن،نام یک عمل است؟قرآن مجید تصریح می فرماید که شکر عمل است:

«اِعْمَلُوا آلَ دٰاوُدَ شُکْراً». 5

ای خاندان داود،برای سپاسگزاری،به فرمان های حق عمل کنید.