حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 57

بیایید درباره این انسان فکر کنید تا به این نتیجه برسید که کوچک ترین اختلال یا انحرافی در او وجود ندارد و او به راستی افق طلوع اسماء و صفات الهی است و تمام وجودش با حق آمیخته است.

پیامبر:شاهد و مبشر و نذیر

«یٰا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنّٰا أَرْسَلْنٰاکَ شٰاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً. وَ دٰاعِیاً إِلَی اللّٰهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرٰاجاً مُنِیراً». 3

ای پیامبر،به راستی ما تو را شاهد بر امت و مژده رسان و بیم دهنده فرستادیم.و تو را دعوت کننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی فروزان برای هدایت جهانیان قرار دادیم.

خداوند در این آیه ابتدا پیامبرش را شاهد معرفی می کند،بعد مبشر و سپس نذیر و داعی الی اللّه؛یعنی تمام حرکات پیامبر گواه بر حقایق عالم است و تمام حقایق غیبی و حقایق ملکی در وجود او جمع اند.به عبارت دیگر،وجودش گواه حق است و حق را باید از طریق او پیدا کرد.به واقع نیز پیامبر چنین بود،زیرا رفتار و گفتار و کردار او همه بر مدار حق و نشانه حق بود و نگاه و سکوت و سخن گفتن و خواب و حتی لبخندش عبادت خدا محسوب می شد.برای همین،قرآن او را«شاهد» می خواند و مردم را به تفکر در زندگی اش دعوت می کند.آیا دعوت به سعادت ابدی با روشی بهتر از این امکان دارد؟

این قرآن است.قرآن نور است و خیلی عجیب است که خدا این نور را در باطن پاکان عالم و آگاهان عالم می جوید:

«بَلْ هُوَ آیٰاتٌ بَیِّنٰاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ مٰا یَجْحَدُ بِآیٰاتِنٰا إِلاَّ الظّٰالِمُونَ». 4

این قرآن آیات روشنی است در سینه کسانی که به آنان معرفت و دانش عطا شده است.و آیات ما را جز ستمگران انکار نمی کنند.