حدیث عقل و نفس آدمی در آیینه قرآن صفحه 95

می گذشت که دیوارها یا سقفش ریخته بود،می ایستاد و خطاب به آن خانه می فرمود:

«این بانوک»

معمارها و بناهایی که تو را ساختند و کسانی که در ساخت تو به آنان کمک کردند کجایند؟آن دست هایی که نقشه تو را کشیدند،آن ها که دیوارهایت را چیدند و طاقت را زدند کجا رفتند؟همگی مردند و زیر خاک رفتند و فراموش شدند،ولی تو هنوز مانده ای و عمر تو خانه خشت و گلی از چهار پنج نسل بشر بیشتر بوده است.

«این ساکنوک». 6

آن ها که در تو زندگی کردند،عروسی گرفتند و بچه دار شدند کجایند؟ آیا آن عروس هنوز جوانی و شادابی هجده سالگی اش را دارد؟آن داماد هنوز طراوت و قدرتش را دارد؟آن ها همه رفتند و تو هنوز باقی هستی!؟

به راستی،ما انسان ها با این عمرهای کوتاه بی اعتبار در این دنیا چه می گوییم و در رهگذر این دنیای فانی در پس همه این نزاع ها و حق کشی ها و جنگ ها و نامردی ها در پی چه هستیم؟

امام در ادامه فرمودند:پیامبر با دیدن خانه ای مخروب این طور به فکر فرو می رفت.حال،از روی این نمونه قیاس کنید که پیغمبر درباره هر موضوعی چگونه فکر می کرده است.

البته،گمان نباید کرد که این نگاه پیامبر به سبب نبوت ایشان بوده است،زیرا به شهادت تاریخ،ایشان سال ها قبل از بعثت نیز اهل تفکر بوده و در اندیشه به سر می برده اند.به سبب همین تفکر نیز بود که به نبوت انتخاب شدند و قلب مبارکش ظرف نزول قرآن واقع گردید.

آری،وقتی نگاه انسان نگاه اندیشمندانه باشد،قلب بیدار می شود و در