پرتو خرد: (خلاصه کتاب عقل): تحریر درس گفتارهای دکتر سید محمد بنی هاشمی صفحه 196

بهره می گیرد. مثالی برای تقریب به ذهن می آوریم: سحرگاهی برای سفری هوایی به مقصدی چون خارج از کشور برنامه ریخته اید. آیا در آن شب، خواب راحت دارید؟ حتّی ممکن است تمام شب تا به سحر، خواب به چشمانتان نیاید و دائم در اندیشه باشید که در بهترین حدّ آمادگی و حتّی زودتر از موعد مقرّر به میعاد حاضر شوید. اهمّیّت هدف و شوق رسیدن به آن، تمام خستگی ها را از تن شما بیرون می کند.

حکایت ما و عمرمان در این دنیا نیز این چنین است. قافله عمر، خواهی نخواهی می گذرد، اجل می رسد و سفر به آفاق ابد آغاز می شود. کدامین توشه برای این راه، بهتر از تقواست؟ این امر مورد تأیید صاحبان عقول است که:

«تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزّادِ التَّقْوی. وَ اتَّقُونِ یا أُولِی الأَلْبابِ.»(1)

«توشه برگیرید که بهترین توشه، تقواست و پروای من دارید ای صاحبان عقلها.»

کدامین گذرنامه معتبرتر از انجام واجبات، ترک محرّمات، اجتناب از شبهات و اقدام به مستحبّات، حتّی گاهی اوقات به قیمت ترک مباحات؟

هفتم _ نتیجه گیری مولا از کلام خویش

«فَارْفَضِ الدُّنْیا فَإِنَّ حُبَّ الدُّنْیا یُعْمی وَ یُصِمُّ وَ یُبْکِمُ وَ یُذِلُّ الرِّقابَ.»

«پس دنیا را ترک کن که حبّ دنیا، کور و کر و لال می کند و گردن ها را به ذلّت می کشاند.»

حبّ دنیا نیز، از حجابهای عقل است که در فصل هفتم بدان پرداختیم. در ادامه حدیث می خوانیم :

«فَتَدارَکْ ما بَقِیَ مِنْ عُمْرِکَ. وَ لا تَقُلْ غَدآ أَوْ بَعْدَ غَدٍ، فَإِنَّما هَلَکَ مَنْ کانَ قَبْلَکَ، بِإِقامَتِهِمْ عَلَی الأَمانِیِّ وَ التَّسْویفِ، حَتّی أَتاهُمْ أَمْرُ اللّهِ بَغْتَهً وَ هُمْ غافِلُونَ، فَنُقِلُوا عَلی أَعْوادِهِمْ إِلی قُبورِهِمُ الْمُظْلِمَهِ الضَّیِّقَهِ، وَ قَدْ أَسْلَمَهُمُ الأَوْلادُ وَ