کتابخانه بالقرآن

جایگاه عقلانیت در اسلام صفحه 162

صفحه 162

سگی آمد سرش را در ظرف کرد تا آن را بخورد؛ امّا چون غذا داغ بود سر بلند کرد و دسته ظرف به گردنش افتاد، ترسید و با ظرف غذا فرار کرد. شاهِ اسیر وقتی این صحنه را دید لبخندی زد.

مأمور محافظ، از شاه پرسید: چرا می خندی؟ گفت: دیروزم را با امروزم مقایسه کردم خنده ام گرفت. دیروز سیصد شتر، آشپزخانه و موادّ غذایی ام را حمل می کردند، امّا امروز آش و آشپزخانه را سگی برداشت و برد! (1)

آیادنیایی که دوام و بقایش این مقدار است، ارزش دلدادگی و دلبستگی دارد؟

4. بهای انسان

آخرین جمله امام علیه السلام در این بخش، درباره قیمت انسان ها و به شرح زیر است:

1- پند تاریخ، ج 4، ص 34. مشروح داستان که نویسنده پند تاریخ از تاریخ بحیره نقل کرده به شرح زیر است:«هنگامی که امیر احمد بن اسماعیل سامانی به جنگ عمرولیث رفت و با یکدیگر روبرو شدند، آن روز درسپاه عمرو هفتاد هزار سرباز مجهّز و آماده وجود داشت، در حالی که امیر احمد بیش از دوازده هزار مردجنگجو نداشت، و لذا، با تزلزل در مقابل عمرو فرود آمد.عمرو چنان فریفته سپاه آراسته خود بود که وقتی متصدی آشپزخانه (خوانسالار) پیش او آمد و گفت: غذاحاضر است اگر اجازه می فرمایید بعد از صرف آن مشغول جنگ شوید. عمرو در پاسخ گفت: اکنون این سپاهاندک را درهم می شکنیم پس از آن غذا می خوریم، از جا حرکت کرد و به میدان رفت. اتّفاقآ اسبش او را بهمیان سپاه امیراحمد برد. سربازان امیر، عمرو را گرفته، بستند و سپاهش را درهم شکستند. امیر احمددستور داد عمرو را در طویله ای زندانی کنند. تا سه روز برای او غذا نیاوردند! روز سوم یکی از نوکران خود رادید، گفت: سه روز است غذا نخورده ام، از گرسنگی نزدیک است بمیرم.نوکر عمرو فورآ سطلی گرفت و غذا تهیّه نمود. سطل را بر زمین گذاشت و رفت تا ظرف دیگری بیاورد؛ در اینموقع سگی آمد و سر در داخل سطل نمود و به خوردن مشغول شد. آن مرد برگشت، سگ را نهیبی زد.حیوان از وحشت خواست سرش را از سطل خارج کند که دسته آن بر گردنش آویزان شد. به ناچار سطل را باغذا کشید و گریخت. عمرو شروع به خندیدن کرد.امیر اصطبل پرسید: از چه رو می خندی؟ گفت: از اعتبار دنیا خنده ام گرفته است. سه روز قبل به من گفتند:سیصد شتر وسائل آشپزخانه را حمل می کنند هنوز نیمی از لوازم بر زمین مانده است، اینک می بینم سگی(آش و آشپزخانه را) برداشته و می برد!».