جایگاه عقلانیت در اسلام صفحه 40

فراز پنجم: هشدار به بی خردان

اشاره

در پنجمین فراز این روایت زیبا چنین آمده است:

«یَا هِشَامُ ثُمَّ خَوَّفَ الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ عِقَابَهُ فَقَالَ تَعَالَی: (ثُمَّ دَمَّرْنَا الاْخَرِینَ * وَإِنَّکُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَیْهِمْ مُّصْبِحِینَ * وَبِاللَّیْلِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ) (1) وَقَالَ: (إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَی أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَهِ

رِجْزآ مِنَ السَّمَاءِ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ * وَلَقَد تَّرَکْنَا مِنْهَا آیَهً بَیِّنَهً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ) (2) ؛ ای هشام!

سپس خداوند به وسیله مجازات هایش کسانی که اهل تعقّل نیستند را ترساند، پس فرمود: سپس دیگران را نابود کردیم! و شما پیوسته صبحگاهان از کنار (ویرانه های شهرهای) آن ها می گذرید، و (همچنین) شبانگاه، آیا نمی اندیشید؟! و فرمود: ما بر اهل این شهر و آبادی به دلیل گناهانشان، عذابی از آسمان فرو می فرستیم! و از این آبادی نشانه روشنی (و درس عبرتی) برای کسانی که می اندیشند باقی می گذاریم!».

امام کاظم علیه السلام ترتیب منطقی بسیار جالبی را در بیان مقاصدش در پیش گرفته، که می تواند الگوی مناسبی برای همه گویندگان باشد.

در بخش اوّل، به آیات مربوط به توحید و خداشناسی که به جمله (لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ) و مانند آن ختم می شود استناد کرده، و معنای آن این است که توحید بر