تفکر عقلی در کتاب و سنت صفحه 18

کتاب،به معنای قرآن آمده است.از جمله در آیات 2و 12 و151 سوره بقره،آیه1سوره یوسف،آیه1 سوره ابراهیم وآیه1 سوره کهف.

در برخی از آیات قرآن،منظور از کتاب،علم الهی است و برخی مفسران آن را به لوح محفوظ تفسیر کرده اند.مانند آیه 11 سوره فاطر: (وَ ما یُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَ لا یُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلاّ فِی کِتابٍ ) «و هیچ انسانی عمر طولانی نمی کند و هیچ کس از عمرش کاسته نمی شود مگر این که در کتاب ثبت است.» (1)

سنت:سنت در لغت به معنای سیره و روش است،چه نیک باشد و چه بد.البته در متون دینی بیشتر به سیره و روشی اطلاق می شود که مردم از آن پیروی می کنند (2)به گفته طبرسی:سنت و طریقه و سیره،نظیر هم هستند (3)

سنّت در اصطلاح

سُنّت عبارت است از قول،فعل و تقریر پیامبر صلّی الله علیه و آله و دیدگاه به حق شیعه در تسرّی اصطلاح سُنّت به ائمه معصومین علیهم السلام و اضافه نمودن قول،فعل و تقریر آنان به سُنّت نبوی است.از این رو نزد آنان سُنّت عبارت است از قول،فعل یا تقریری که از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله یا مطلق معصوم صادر شده باشد.

سُنّت یکی از چهار پایه مستحکم بنای احکام دین مقدس اسلام(کتاب،سُنّت،اجماع و عقل)است.سُنّت بعد از قرآن کریم مهم ترین و گسترده ترین منبع شناخت اصول و فروع شریعت اسلام بوده و از آغاز پیدایش،بیشترین زمینه را در مطالعات دینی به خود اختصاص داده است.قرآن کریم اصول و قوانین کلی

1- (1) .همان،ج13.
2- (2) .دانشنامه قرآن،به کوشش بهاء الدین خرمشاهی،ج2.
3- (3) .سیدعلی اکبر قرشی،قاموس قرآن.