عقل و ایمان از دیدگاه ابن رشد، صدرالمتالهین شیرازی و ایمانوئل کانت صفحه 276

مراجعه مستقیم به کتاب مقدس و کاوش در محتوای آن، به منظور ساخته شدن انسان های بهتر و آراستگی به اخلاق و کردار نیک، فرجامین غایت دین داری است.

همسانی ها

هر سه فیلسوف از چهره های برجسته و درخشان جهان اسلام و جهان مسیحیت هستند. این سه دانشمند از جهاتی با هم مشابهت دارند:

از جهت علمی: در نگاه هر سه، عقل جایگاه والا و بسیار مهمی دارد و هر سه دیدگاه بر به کارگیری عقل و بهره وری از تعقل، تأکید و سفارش بسیاری شده است.

از جهت دینی: هر سه دغدغه دینی داشته اند. کانت می گفت: «من راه عقل را می بندم تا راه ایمان را باز کنم».

از دیدگاه هر سه اندیشمند، نیاز انسان به ایمان دینی است نه ایمان غیر دینی با این فرق که دو فیلسوف ایمان اسلامی را می پذیرند و دیگری ایمان به مسیحیت را.

از دیدگاه هر سه فیلسوف، نیاز و احتیاج انسان را فقط ایمان دینی برطرف می کند نه غیر دینی.

قبول اعتبار عقل در نظر هر سه از اهمیت والایی برخوردار است.

هدف هر سه اندیشمند تلاش نمودن برای هماهنگ ساختن مناسبات عقل و ایمان بود.

هر سه برای تبیین این مسئله روش فلسفی را اتخاذ نموده اند. البته با تمام تفاوت هایی که وجود دارد به معنای عام می توان گفت هر سه روش فلسفی را برای پاسخگویی مناسب دیده اند.