عقل کلید گنج سعادت صفحه 327

مسأله دوم:دستور قرآن به صاحبان نعمت

اشاره

قرآن مجید،به کسانی که تمکّن دارند و صاحب نعمت هستند،در طی آیات متعدد،دستور می دهد که اموال و دارایی های خود را حبس نکنند و اهل تکاثر نباشند،بلکه آن را پخش کنند و کانال های متعددی را هم برای این کار قرار داده است:انفاق،صدقه،خمس،زکات و...

اگر این ثروت ها در مسیری که خداوند معین کرده قرار بگیرد و پخش شود،در خانه فقر در جهان بسته می شود(البته،اگر پخش شود،که نمی شود).در بسیاری از مناطق که مردم کشاورزند،از صد نفر،حتی یک نفر هم زکات نمی دهد و در شهرها،از دویست نفر،یک نفر هم خمس مالش را پرداخت نمی کند.حال،باید پرسید:باز این تقدیر خداست که مردم گرسنه می مانند یا ظلم خود ماست که گریبانمان را گرفته است؟

کسب روزی حلال وظیفه ای همگانی است و خطاب خداوند در قرآن مربوط به همه مردم است:

«یا أَیُّهَا النّاسُ کُلُوا مِمّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ». 7

ای مردم،از آنچه از انواع میوه ها و خوردنی ها در زمین حلال و پاکیزه است،بخورید و از گام های شیطان پیروی نکنید؛زیرا او نسبت به شما دشمنی آشکار است.

تمام مردم عالم مخاطب این آیه اند و خطاب آیه تنها مربوط به اهل ایمان یا مسلمان ها نیست،زیرا خداوند می خواهد زمین از نظر مسائل اقتصادی عادلانه بچرخد.و این در حالی است که اکنون صد درصد ظالمانه دارد می چرخد و حتی در کشور ما نیز خیلی از مسائل اقتصادی عادلانه نیست.متاسفانه،سبک کار برخی از مردم قارونی است؛یعنی