عقل کلید گنج سعادت صفحه 75

«یا أَیُّهَا النّاسُ کُلُوا مِمّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ. إِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَی اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ». 17

ای مردم،از آنچه(از انواع میوه ها و خوردنی ها)در زمین حلال و پاکیزه است،بخورید و از گام های شیطان پیروی نکنید،زیرا او نسبت به شما دشمنی آشکار است.فقط شما را به بدی و زشتی فرمان می دهد،و این که جاهلانه اموری را(به عنوان حلال و حرام)به خدا نسبت دهید.

الف.دعوت به بدی

اولین دعوت منبع شر و کسی که همواره حق را تکذیب کرده است دعوت به بدی است(یامرکم بالسوء).حتی گاهی،این دعوت بسیار منطقی و دلسوزانه است؛مثلا،روزی که تصمیم می گیریم از ثروتی که خدا نصیبمان کرده مدرسه ای بسازیم،شیطان(یا دوستان او از جن و انس)می آیند و شروع به وسوسه می کنند که این مدرسه را برای چه کسی و برای چه می سازی؟مگر چه خیری از این مردم یا این مملکت دیده ای و آن ها تا به حال برایت چه کار مثبتی انجام داده اند؟یادت رفته چند میلیون شهرداری بابت عوارض و مالیات و نوسازی از تو گرفت؟ یادت رفته آن ممیّز دارایی از سر لجبازی مالیاتت را چقدر نوشت و چقدر اسیر شدی تا ثابت کنی مالیاتت آن قدر نبوده و کسی هم به دادت نمی رسید...؟خلاصه،آن قدر بدی ها و مشکلات را یادآوری می کند تا انسان را از کار خیر دور کند و مانع انجام کار نیک شود.پس از این مرحله،او را کم کم به بدی دعوت می کند.متاسفانه،اغلب مردم هم این طور فکر می کنند و به سبب بد رفتاری یک مسجدی یا پلیس یا یک ممیّز خطاکار انجام کارهای خوب را ترک می کنند و،رفته رفته،خودشان نیز به بدی و ارتکاب خلاف و قانون شکنی روی می آورند!