قرآن شناسی از دیدگاه قرآن و عترت جلد 1 صفحه 118

فنون بلاغت نیز همین است .

قرآن حجت های خود را از برداشت های علم بیان کرده است

لا تَفْنی غَرائِبُهُ ، وَ لا تَنْقَضی عَجائِبُهُ . فیهِ مَرابیعُ النِّعَمِ ، وَ مَصابیحُ الظُّلَمِ ، لا تُفْتَحُ الْخَیْراتُ اِلاّ بِمَفاتیحِه ، وَ لا تُکْشَفُ الظُّلُماتُ اِلاّ بِمَصابیحِه . قَدْ اَحْمی حِماهُ ، وَ اَرْعی مَرْعاهُ . فیهِ شِفاءُ الْمُسْتَشْفی ، وَ کِفایَهُ الْمُکْتَفی

نوآوری های آن پایان نگیرد و شگفتی هایش تمام نمی شود .

در قرآن برکات و خیرات چونان سرزمین های پُرگیاه در اوّل بهاران فراوان است . و چراغ های روشنی بخش تاریکی ها فراوان دارد ، که دَرِ نیکی ها جز با کلیدهای قرآن باز نشود و تاریکی ها را جز با چراغ های آن روشنایی نمی توان بخشید ، مرزهایش محفوظ و چراگاه هایش