حکومت بر دل ها صفحه 21

23 - اهانت به فقراء

وَمَنْ أهانَ فَقِیراً مُسْلِماً مِنْ أجْلِ فَقْرِهِ وَاسْتَخَفَّ بِهِ فَقَدِ اسْتَخَفَّ بِحَقِّ اللَّهِ وَلَمْ یَزَلْ فِی مَقْتِ اللَّهِ وَسَخَطِهِ حتّی یُرْضِیَهُ.

و کسی که مسلمان فقیری را به خاطر فقرش خوار کرده و به او توهین نماید، به راستی که به حق، به خداوند توهین نموده است و تا زمانی که او را راضی نکند، پیوسته خداوند عزّوجلّ از او خشمگین بوده و با او سخت دشمن خواهد بود.

24 - احترام به فقراء

وَمَنْ أکْرَمَ فَقِیراً مُسْلِماً لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ القِیامَهِ وَهُوَ یَضْحَکُ إلَیْهِ.

و کسی که به مسلمان فقیری احترام بگذارد، در روز قیامت در حالی که خداوند در صورت او می خندد، او را ملاقات می نماید.

25 - دنیا پرستی

وَمَنْ عُرِضَتْ لَهُ دُنْیا وآخِرَهٌ فَاختَارَ الدُّنْیا علی الآخِرَهِ لَقِیَ اللَّهَ تَعالی وَلَیْسَتْ لَهُ حَسَنَهٌ یَتَّقِی بِها النّارَ.

و کسی که دنیا و آخرت به او عرضه شود و او دنیا را برگزیده (و آخرت را رها کند)، در حالی که کار نیکی ندارد تا با آن از جهنّم نجات یابد، خدای متعال را ملاقات می کند.

26 - آخرت گرایی

وَمَنْ أخَذَ الآخِرَهَ وتَرَکَ الدُّنْیا لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ القِیامَهِ وَهُوَ راضٍ عَنْهُ.