قرآن شناسی از دیدگاه قرآن و عترت جلد 2 صفحه 193

حلالش را حلال و حرامش را حرام می شمارد ؛ این قاری از کسانی است که خداوند او را از گمراهی های فتنه نجات می دهد و از بهشتیان است و درباره هرکه خواهد ، شفاعت می کند .

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : إنَّ مِن الناسِ مَن یَتَعَلَّمُ القرآنَ لِیُقالَ : فلانٌ قارِئٌ ! و مِنهم مَن یَتَعَلَّمُهُ فَیَطلُبُ بِه الصَّوتَ فیقالُ : فلانٌ حَسَنُ الصَّوتِ ! و لیسَ فی ذلک خَیرٌ ، و مِنهُم مَن یَتَعَلَّمُهُ فیَقومُ بِه فی لیلِه و نَهارِه ، لا یُبالِی مَن عَلِمَ ذلکَ و مَن لم یَعلَمْهُ . (1)

برخی از مردم قرآن را فرامی گیرند ، برای اینکه بگویند فلانی قاری است . برخی آن را می آموزند ، تا با صدای خوش بخوانند و مردم بگویند فلانی صوتی

قرآن شناسی (197)