پوشش و آرایش از دیدگاه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 28

بلند چین دار، شلوار تا مچ و چادر و شنلی روی لباس ها بود. این حجاب در زمان پارس ها (هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان) نیز معمول بود. ویل دورانت درباره ایرانیان چنین نوشته است:

پس از داریوش، مقام زن مخصوصاً در طبقه ثروتمند تنزل پیدا کرد. زنان فقیر چون برای کار کردن ناچار از آمد و شد میان مردم بودند, آزادی خود را حفظ کردند, ولی در مورد زنان دیگر، گوشه نشینی زمان] عادت ماهیانه[ که برایشان واجب بود، رفته رفته امتداد پیدا کرد و سراسر زندگی اجتماعی شان را فرا گرفت و این امر مبنای پرده پوشی در میان مسلمانان به شمار می رفت. زنان طبقات بالای اجتماع جرئت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان صحبت کنند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی و حتی پدر یا برادرشان را ببینند. در نقش هایی که از ایران باستان بر جای مانده, هیچ صورت زنی دیده نمی شود و نامی از ایشان به چشم نمی خورد.(1)