تدبر درقرآن شامل زمینه‌ها، کلیدها، اصول .. صفحه 115

«اِعْلَمُوا عِلْما يَقينا أَنَّكُمْ... لَنْ تَمَسَّكُوا بِميثاقِ الكِتابِ حَتّي تَعْرَفُوا الَّذي نَبَذَهُ وَ لَنْ تَتْلُوا الكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ حَتّي تَعْرِفُوا الَّذي حَرَّفَهُ فَاذا عَرَفْتُمْ ذلِـكَ عَـرَفْتُـمْ البِدَعَ وَ التَّكَلُّفَ وَ رَاَيْتُمْ الفِرْيَةَ عَلَي اللّه‌ِ وَ التَّحْريفَ، وَ رَأَيْتُـمْ كَيْـفَ يَهْوي مَنْ يَهْــوي وَ لا يَجْهَلَنَّكُــمُ الَّــذينَ لا يَعْلَمُـونَ» (2)

(به علم يقيني بدانيد كه قطعا شما... هرگز عهد و ميثاق كتاب را با قدرت به دست نخواهيد گرفت تا آن كه بشناسيد كسي را ميثاق ـ كتاب ـ را به كناري انداخته است و هرگز كتاب را به حقيقت تلاوت نخواهيد نمود تا آن كه بشناسيد كسي را كه قرآن را تحريف مي‌نمايد پس هرگاه آن را

1- 24 / محمّد .
2- امام حسن عليه‌السلام (بحار، ج 78، ص 105).

اصل دهم: آفت‌هاي تدبّر (119)

شناختيد، بدعت‌ها و تكلف ـ در فهم قرآن ـ را خواهيد شناخت و افتراء بر خدا و تحريف را ـ با چشم بصيرت ـ خواهيد ديد و خواهيد ديد چگونه سقوط مي‌كند آن كه ـ بايد ـ سقوط كند و مبادا شما را كساني كه علم ندارند به جهـالت افكنند).

«وَ اعْلَمُوا اَنَّكُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتّي تَعْرِفُوا الَّذي تَرَكَهُ وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِميثــاقِ الكِتــابِ حَتّي تَعْــرِفُــوا الَّذي نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسّكُوا بِه حَتّي تَعْرِفُوا الَّــذي نَبَــذَهُ»(1)

مي‌بينيم كه آفت‌شناسي را حضرت در تمام حوزه‌هاي دين به ضرورت مطرح مي‌نمايد كه به عنوان مقدمه‌اي جدي و ضروري بايد به آن عنايت شود ؛ در ادامه، هر دو حديث، راه چاره خروج از بدعت‌ها و تحريف‌ها را مطرح مي‌نمايد كه رجوع به اهل بيت عليهم‌السلام مي‌باشند: «فَاتَمِسُوا ذلِكَ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ فَاِنَّهُمْ عَيْشُ العِلْمِ وَ مَوْتُ الجَهْلِ هُمُ الَّذينَ يُخْبِرُكُمْ حُكْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ وَ ظاهِرُهُمْ عَنْ باطِنِهِمْ، لا يُخالِفُونَ الدينَ وَ لا يَخْتَلِفُونَ فيهِ فَهُوَ بَيْنَهُمْ شاهِدٌ صادِقٌ وَ صامِتٌ ناطِقٌ»(2) ؛ (پس آن را از نزد اهلش درخواست نماييد چرا كه ـ موجب ـ رونق علم و مرگ جهل مي‌باشند، آنان كساني هستند كه حكمشان از عملشــان و سكــوتشــان از منطقشان و ظاهرشان از باطنشان خبر مي‌دهد، ـ هرگز ـ با ديــن حــق مخــالفت نمي‌كنند و ـ هرگز ـ در امر دين اختلاف ـ نظر ـ پيدا نمي‌كنند پــس او ـ قرآن ـ درميانشان شاهدي صادق

1- نهج، خ 147 .
2- نهج، خ 147 .