تدبر درقرآن شامل زمینه‌ها، کلیدها، اصول .. صفحه 17

«أَنْتَ تَقْرَأُ الْقُرْآنَ، ما نَهاكَ، فَاِذا لَمْ يَنْهَكَ فَلَسْتَ تَقْرَؤُهُ» (4) ؛ تو مادامي قرآن مي‌خواني كه تو را نهي كند، پس هرگاه تو را نهي ننمود بدان كه آن را نمـي‌خـــوانـي.

تحليـل آيــات

آيه اوّل: حسابگري، فرع علم به كتاب است و علم به كتاب، از «قرائت» حاصــل مي‌شود.

آيه دوّم: سؤال از قاريان كتاب در صورتي است كه آنان علم به كتاب داشته باشند و الاّ عملي لغو خواهد بود. بنابراين، «قرائت» (خواندن) نظر به معاني نيز دارد نـه تلفّظ صرف.

آيه سوّم: يكي از علل تدريجي بودن نزول آيات، قرائت با تأنّي براي مــردم مي‌بــاشــد تا آنــان كه به تــدريج پيــام قــرآن را درك كنند و درغيراين صورت، «قرائت» به معني تلفظ، نيازي به‌تدريج در نزول ندارد .

1- كنزالعمال، حديث 2452 .
2- همــــان، حــــديــث 22570 .
3- بحار، ج 16، ص 258 .
4- ميزان الحكمه، حديث 16252 .

(18) مثال‌هاي زيباي قرآني