تدبر درقرآن شامل زمینه‌ها، کلیدها، اصول .. صفحه 175

(176) مثال‌هاي زيباي قرآني

مي‌گرداند كه با وجود ديدن نامه ملكوتي حضرت سليمان مزين به ذكر بسم اللّه ملكه را به تكــريــم وامي‌دارد و با وجود ديدن انتقال تختش از مسير هزاركيلومتري و عجايب ديگر هنوز به حقانيت رسالت و دعوت حضرت اعتراف مي‌نمايد چراكه هنوز آثار شرك و بت‌پرستي در وجودش مانع از اعتــراف مي‌گــردد تا آن كه با ديدن صحنه نهر شيشــه‌اي بـالاخره به اعتراف درمي‌آيد.

«وَ صَـدَّها ما كانَتْ تَعْبُدُ مِنْ دُونِ اللّهِ اِنَّها كـانَتْ مِنْ‌قَوْمٍ كافِرينَ» (1)

(و او ـ ملكه را از اعتراف ـ مانع شد آنچه كه او از غيرخدا مي‌پرستيد، چرا كه او از قـومي حق پوش و كافر بود) .

با اين تــوجّه، تشكيــل دادگــاه و اعتــراف شــديــد زنــان اشراف، بــه همــراه عظمت‌هاي يوسف عليه‌السلام و استقامت شديد او، سد روحي همسر عزيز را در پذيرش حق، يكبـــاره شكست و اين چنين مخلصــانه بــه صــداقت يـوسف عليه‌السلام اعتراف نمود.

تعبير «لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ» به عدم خيانت به يوسف عليه‌السلام نسبت به كتمان حقـايـق، نظـر دارد در حــالــي كــه او در زنــدان به سـر مي‌بـرد.

ت: «اَلا بِـــذِكْـــــــرِ اللّـــــــهِ تَطْمَئِــــــــنُّ الْقُلُـــــــــــوبُ» (2)

(به هــوش باشيد كه صرفا با ياد خدا پيوسته دل‌ها آرام مي‌گيـرنــد) .

انحصار آرامش دل به ياد خدا، اين سؤال را پيش مي‌كشد: پس اين آرامشي كه اهل دنيا در روآوردن به لذات و غرايز و جلوه‌هاي زينت دنيا،