تدبر درقرآن شامل زمینه‌ها، کلیدها، اصول .. صفحه 26

1 ـ درس

«درس قرآن» به معني «مرور مكرّر قرآن، رجوع مكرّر به قرآن» است كه يكي نظر به انس عميق با قرآن و ديگري نظر به الگو قراردادن قرآن در صحنــه عمــل و اجـرا دارد.

«درس قرآن» ميثاقي است در برابر كتاب آسماني كه از امت هر پيامبري گرفته شده است: «...اَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ ميثاقُ الْكِتابِ اَنْ لا يَقُولُوا عَلَي اللّهِ اِلاَّ الْحَقَّ وَ دَرَسُوا ما فيهِ...»(3)؛ آيا ميثاق بر ايشان اخذ نشده است كه جز حق را به خداوند (كتاب خدا) نسبت ندهند و آنچه كه در كتاب خداست مكرّر كرده و به آن رجوع كنند. هر مسلماني موظّف است كه

1- ميزانُ‌الْحِكْمَةِ، ج 8، ص 84 .
2- 113 / آل‌عمران .
3- 169 / اعراف .

(26) مثال‌هاي زيباي قرآني

آن‌قدر به امر قرائت قرآن اهتمام ورزد كه گويي آن را مندرس و كهنه كرده است! و آن‌قدر به قرآن به عنوان مرجع حلّ مشكلات و نابساماني‌ها و ارائه راه سعادت، رجوع كند كه گويي قرآن را پير و فرتوت كرده است و هرگز قرآن از كثرت رجوع كهنه نمي‌شود و از كثرت مرور عجــايبش پاياني نمي‌پذيرد: «و لا تَخْلُقُهُ كَثْرَةُ الرَدِّ...» (1) ؛ و هرگز كثرت رجوع، قرآن را كهنه و پوسيده نمي‌كند.

«لا تَفْني عَجائِبُهُ وَ لا تَنْقَضي غَرائِبُهُ...» (2)؛ هرگز شگفتي‌هاي قرآن تمام نمي‌شود و هرگز امور اسرار آميزش پايان نمي‌پذيرد.

«درس قــرآن» سنّتي است كه معلّمــان قــرآن بدان متّصفند. از اين رو سـزاوار آنند كه در سلــك علمــاي ربّاني قـرار گيرند: