تدبر درقرآن شامل زمینه‌ها، کلیدها، اصول .. صفحه 45

اين «سياحت» يا در شكل انديشه و تحقيق و پژوهش در حوزه‌هاي دين خدا يا تلبّس مستمر به عباديّات و يا در هــر دو شكــل، جلـوه‌گر مي‌شود.

بستر اين سياحت معنوي، دقّت نظر در معاشرت‌ها و در برخورد با حوادث و عبرت‌آموزي از آن است و سير و سفر در زمين نيز زمينه اين سياحت معنوي را فراهم مي‌كند: «اَفَلَمْ يَسيروُا فِي‌الاَْرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِها»(1).

هجرت مكاني نيز زمينه‌سازاين سياحت و سير و سلوك معنوي‌است.

«وَ مَنْ يُهاجِرْ في سَبيلِ اللّهِ يَجِدْ فِي الاَْرْضِ مُراغَما كَثيرا وَسَعَةً»(2).

«سير و نظر» حالت مؤمن سيّاح است كه بر هر چه مي‌گذرد، از دين خدا و يا عالم خلقت، با دقّت و حساسيت نظر مي‌كند تا از آيات و پيام خدا غافل نماند و تــذكّـــرات و هشـــدارهـــا را بــه گــوش جــان بشنــود و بــدان عمــل كنــــد.

ذكــــــر، ذِكـــــري و تــــذكّــــر

قرآن، ذكر جامع و كامل حقايق الهي است و از اين رو مؤمن، بلكه بشر را به يادآوري حقايق فـراموش شده، مي‌كشاند.

«وَ مـــا هِــيَ اِلاّ ذِكْــــري لِلْبَشَــــــرِ»(3)

«اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْـرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُونَ»(4)

ذكر حقايق دنيا و آخرت، ما را به تذكّر (پذيرش ذكر) مي‌رساند و

1- 46 / حـجّ .
2- 100 / نساء .
3- 31 / مدثّر .
4- 9 / حجــر .