تدبر درقرآن شامل زمینه‌ها، کلیدها، اصول .. صفحه 6

مقدمه (9)

واسطه تدبّر در آن، از بــركــات عظيــم آن بهــره‌منــد گــردنــد: «كِتابٌ اَنْزَلْناهُ اِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَـدَّبَّــروُا ايـاتِهِ وَ لِيَتَـــذَكَّــرَ اوُلُـــوا الاَْلْبـابِ »(1)

با دقت و تأمل در اين آيات و سياق آن درمي‌يابيم كه: «الهي بودنِ قرآن» بدون «تدبّر در آن» معلوم نخواهد گشت، و نيز بدون «تدبّر در قرآن» نمي‌توان از ذخائر بيكران و پرخير و بركت كلام خدا بهره‌اي جست و هم‌چنين نمي‌توان از ظلمت شك و ترديد و حيرت و سرگرداني نفاق، خود را رهانيد و به ايماني راسخ و يقيني استوار، دست يافت. و نيز بدون «تدبّر در قرآن» عمق و مغز آيات را نمي‌توان دريافت و به حقايق شگفت‌انگيز و حيرت‌آورش پي‌برد ؛ آن كه در آيات به تدبّر مي‌نشيند، مي‌تواند با تمام وجود و با تمام مشاعرش، در جاي جاي قرآن، حضور خدا را حس كند و دل و جانش را از نور خدا سرشار نمايد (تعبير «لَوَجَدُوا» اين معني را به خوبي نشان مي‌دهد) .

تـدبّـر و تــلاوت راستيـن قــرآن

كساني حقيقتا به اسلام و قرآن ايمان دارند كه، كتاب خدا را آن‌گونه كه شايسته است تــلاوت مي‌نمــاينـد: «اَلَّذينَ اتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ اوُلئِـكَ يُـؤْمِنُـونَ بِـــهِ... »(2)

بنابراين آن كه اين تلاوت راستين و پيروي از قرآن را نداشته باشد از ايمان تهي و در زمره سرمايه باختگان خواهد بود: «...وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ