سیمای امام علی ع در قرآن صفحه 108

291 عن السدی، عن أصحابه؟ فی قوله تعالی: (إن أولیاؤه إلاّ المتّقون) یعنی أصحاب محمد صلی الله علیه و آله و سلم.

سدّی از اصحاب خود درباره آیه «ان اولیاؤه الا المتقون» نقل می کند که منظور اصحاب محمد هستند.

سوره انفال آیه 41

و نیز در این سوره نازل شده است

وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْء فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ

و بدانید که هر چیزی را به غنیمت به دست آوردید، همانا یک پنجم آن برای خدا و پیامبر و خویشان و یتیمان و مساکین و درماندگان در راه است.

292 عن علیّ بن ابی طالب(ع) فی قول الله تعالی (وَاعْلَمُوا انَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْء) الآیه، قال: لنا خاصّه، ولم یجعل لنا فی الصدقه نصیباً، کرامه أکرم الله تعالی نبیّه وآله بها، وأکرمنا عن أوساخ أیدی المسلمین.

علیّ بن ابی طالب(ع) درباره آیه: «واعلموا انما غنمتم من شیء» گفت: این مخصوص ماست و ما را در صدقه سهمی قرار نداده است این کرامتی است که خداوند پیامبر خود و خاندان او را با آن گرامی داشته و ما را از چرک های دستهای مسلمانان برتری داده است.

293 عن عکرمه أنّ فاطمه علیها السلام قالت: لمّا اجتمع علی والعبّاس وفاطمه و أسامه بن زید، عند النبی صلی الله علیه و آله و سلم

فقال: سلونی. فقال العبّاس: أسألک کذا و کذا من المال. قال: هو لک. وقالت فاطمه: أسألک مثل ما سأل عمّی العبّاس. فقال: هو لک. وقال أسامه: أسألک أن تردّ علیّ أرض کذا و کذا، أرضاً کان له انتزعه منه، فقال: هو لک. فقال لعلیّ: سل. فقال: أسألک الخمس. فقال هو لک; فأنزل الله تعالی: (وَاعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْء فَإنَّ للهِ خُمُسَهُ) الآیه، فقال النبی(ص): قد نزلت فی الخمس کذا کذا. فقال علیّ: فذاک أوجب لحقی. فأخرج الرمح الصحیح والرمح المکسر، والبیضه الصحیحه والبیضه المکسوره فأخذ رسول الله أربعه أخماس وترک فی یده خمساً.