سیمای امام علی ع در قرآن صفحه 157

458 عن عبدالله بن عباس فی قوله تعالی (والذین هاجروا فی الله مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا) قال: هم جعفر و علیّ بن ابی طالب و عبدالله بن عقیل ظلمهم أهل مکه وأخرجوهم من دیارهم حتی لحقوا بحبشه.

عبدالله بن عباس درباره سخن خداوند: «والذین هاجروا فی الله من بعد ما ظلموا» گفت: آنان جعفر و علی بن ابی طالب و عبدالله بن عقیل هستند، اهل مکه به آنان ستم کردند و آنان را از خانه هایشان بیرون کردند تا اینکه آنان به حبشه رفتند.

سوره نحل آیه 43

ونیز در این سوره نازل شده است

وَ مآ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ اِلاّ رِجالاً نُوحی اِلَیْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ اِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ

و پیش از تو نفرستادیم مگر مردانی را که به آنان وحی کردیم، پس از آگاهان بپرسید اگر نمی دانید.

459 عن السدی عن الحارث قال: سألت علیاً هذه الآیه: (فأسلوا أهل الذکر)؟ فقال: والله إنّا لنحن أهل الذکر، نحن أهل العلم، ونحن معدن التأویل والتنزیل، ولقد سمعت رسول الله صلی الله علیه وآله و سلم یقول: أنا مدینه العلم وعلیّ بابها، فمن أراد العلم فلیأته من بابه.

سدّی از حارث نقل می کند که از علی درباره این آیه پرسیدم: «فاسألوا اهل الذکر» پس گفت: به خدا سوگند که ما اهل ذکر هستیم، ما اهل دانش هستیم و ما مرکز

تأویل وتنزیل هستیم و از پیامبر خدا شنیدم که می گفت: من شهر علم هستم و علی دروازه آن است، پس هرکسی علم بخواهد، از دروازه آن وارد شود.

460 عن أبی جعفر فی قوله: (فأسألوا أهل الذکر) قال: نحن أهل الذکر.