سیمای امام علی ع در قرآن صفحه 172

511 أسماء بنت عمیس تقول: سمعت رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم یقول: اللهمّ إنّی أقول کما قال أخی أشدد به أزری وأشرکه فی أمری إلی قوله: بصیراً».

اسماء بنت عمیس گفت: از پیامبر خدا شنیدم که گفت: پروردگارا همان گونه که برادرم موسی گفت، من نیز می گویم: خدایا برای من از خاندانم وزیری قرار بده، علی برادرم را، به وسیله او کمرم را محکم کن و او را در کار من شرکت بده، تا آخر آیه.(1)

512 513 همین مضمون با چند سند دیگر نیز از اسماء بنت عمیس نقل شده است.

در تثبیت این وزارت برای علی و تحقق آن روایات بسیاری از صحابه نقل شده که از جمله آنها روایت ابن عباس از علیّ بن ابی

طالب(ع) است:

514 عن عبدالله بن عباس عن علیّ بن ابی طالب قال: لما نزلت هذه الآیه علی رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم: (وأنذر عشیرتک الأقربین) ]214/الشعراء [دعانی رسول الله صلی الله علیه وآله فقال: یا علیّ إنّ الله أمرنی أن أنذر عشیرتی الأقربین، فضقت بذلک ذرعاً وعرفت أنیّ متی أمرتهم بهذا الأمر أری منهم ما أکره، فصمتّ علیها حتی جاء جبرئیل فقال: یا محمد إنک لئن لم تفعل ما أمرت به یعذّبک الله لذلک فاصنع ما بدا لک. یا علی اصنع لنا صاعاً من طعام واجعل فیه رجل شاه وأملأ لنا عسّاً من لبن، ثمّ اجمع لی بنی عبدالمطلب حتی أکلمهم وأبلغهم ما أمرت به وساق الحدیث إلی قوله:ثمّ تکلّم رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فقال: یا بنی عبدالمطلب إنی والله ما أعلم أحداًمن العرب جاء قومه بأفضل ممّا جئتکم به، إنی قد جئتکم بأمر الدنیا والآخره وقد أمرنی الله أن أدعوکم إلیه، فأیّکم یوازرنی علی أمری هذا، علی أن یکون أخی ووصیّی وولیّی وخلیفتی فیکم؟ قال: فأحجم القوم عنها جمیعاً، فقلت وإنی لأحدثهم سنّاً، وأرمصهم عیناً وأعظمهم بطناً وأحمشهم ساقاً: أنا یا نبیّ الله أکون وزیرک علیه. فقام القوم یضحکون ویقولون لأبی طالب: قد أمرک أن تسمع و تطیع لعلیّ.

عبدالله بن عباس از علیّ بن ابی طالب(ع) نقل می کند که گفت: وقتی این آیه «وانذر عشیرتک الاقربین = و خویشان نزدیک خود را بیم بده»(2) نازل شد، پیامبر خدا مرا خواند و گفت: یا علی خداوند به من فرمان داده که خویشان نزدیک خود را بیم دهم و این کار خوش آیند من نبود، چون می

دانستم که هر وقت آنان را به این کار بخوانم از آنها چیزی می بینم که آن را دوست ندارم، و من از این کار ساکت شدم تا اینکه جبرئیل آمد و گفت: ای محمد اگر تو آنچه را که به آن مأمور شدی انجام ندهی خداوند به خاطر آن تو را عذاب خواهد کرد، پس آنچه بر تو آشکار شده انجام بده. یا علی طعامی آماده کن و پاچه گوسفندی در آن قرار بده و برای ما کاسه بزرگی از شیر آماده کن آنگاه فرزندان عبدالمطلب را پیش من جمع کن تا با آنها سخن بگویم و مأموریت خودم را برسانم. حدیث را ادامه داد تا آنجا که گفت:

آنگاه پیامبر خدا صحبت کرد و گفت: ای فرزندان عبدالمطلب به خدا سوگند کسی از عرب ها را نمی شناسم که به قوم خود بهتر از آنچه من برای شما آورده ام آورده باشد، همانا من برای شما کار دنیا و آخرت را آورده ام و خداوند مرا مأمور کرده که شما را به سوی آن بخوانم، چه کسی از شما مرا در این کار یاری می کند تا او برادر و وصی و ولی و جانشین من پس از من باشد؟ می گوید: آن قوم همگی ساکت شدند و من که از همه آنها کم سن و سال تر بودم و چشمم از همه آنها بیشتر آب می ریخت و شکمم از همه آنها بزرگتر بود و ساقم از همه آنها باریکتر بود، گفتم: ای پیامبر خدا من وزیر تو می شوم. آن قوم بلند شدند در حالی که می خندیدند و به ابوطالب می

گفتند: تو را فرمان می دهد که حرف علی را گوش کنی و از او فرمان ببری!