سیمای امام علی ع در قرآن صفحه 299

رجل من المنافقین: لقد فتن رسول الله بهذا الغلام. فأنزل الله (فستبصر ویبصرون بأیّکم المفتون).

جابر گفت: ابوجعفر نقل می کند که پیامبر خدا گفت: یا علی کسی که گمان می کند مرا دوست دارد در حالی که تو را دشمن بدارد، دروغ گفته است. بعضی از منافقان گفتند: پیامبر خدا فریفته این جوان شده است، پس خدا این آیه را نازل کرد: «فستبصر و یبصرون بایکم المفتون»

سوره قلم آیه 6

و نیز در این سوره نازل شده است

اِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ یَضِلُّ عَنْ سَبیلِه وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ

همانا پروردگار تو داناتر است به کسی که از راه او گمراه شده و او داناتر است به هدایت شدگان.

1006 عن الضحاک بن مزاحم قال:لمّا رأت قریش تقدیم النبی صلی الله علیه وآله وسلم علیّاً وإعظامه له، نالوا من علیّ وقالوا: قد افتتن به محمّد صلی الله علیه وآله وسلم. فأنزل الله تعالی (ن والقلم وما یسطرون) هذا قسم أقسم الله به، (ما أنت) یا محمّد بنعمه ربک بمجنون، و إنّک لعلی خلق عظیم) یعنی القرآن وساق الکلام إلی قوله: «إنّ ربّک هو أعلم بمن ضلّ عن سبیله) وهم النفر الذین قالوا ما قالوا (وهو أعلم بالهتدین) یعنی علیّ بن أبی طالب. و رواه طاووس عن الإِمام الباقر علیه السلام ولأبی نواس:

والیت آل محمد و هو السبیل الی الهدایه *** وبرئت من اعدائهم و هو النهایه فی الکفایه

ضحاک بن مزاحم گفت: چون قریش دیدند که پیامبر خدا علی را جلو می اندازد و او را گرامی می دارد، درباره علی بد گویی کردند و گفتند: محمد به وسیله او فریب خورده است. پس خداوند نازل کرد: «ن و القلم

و مایسطرون = سوگند به قلم و آنچه می نویسند» این سوگندی است که خداوند یاد می کند «ما انت بنعمه ربک بمجنون و انک لعلی خلق عظیم = تو با نعمت خدا مجنون نیستی و تو اخلاق بزرگی داری» منظور از نعمت قرآن است، تا می رسد به اینجا «ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله = پروردگارت به کسی که از راه او گمراه شده داناتر است» و آنان همان کسانی بودند که آن سخنان را گفتند: «وهو اعلم بالمهتدین» یعنی علیّ بن ابی طالب .این روایت را طاووس از امام باقر هم روایت کرده است و ابونواس در این باره چنین سروده: